پلیمرهای ابرشاخه ای حاصل از آمینو اسید l-سیستئین و پیروملیتیک دی انیدرید به عنوان مواد نانو ساختار: سنتز و بررسی خواص

بیش از 15 سال است که پلیمرهای پرشاخه بدلیل خواص شیمیایی و فیزیکی بی نظیر و قابلیت کاربردشان در روکش ها، سیستم های دارورسانی، نانوتکنولوژی و ... مورد توجه قرار گرفته اند. در این پروژه تحقیقاتی، سنتز پلی(آمید-ایمید)های ابرشاخه ای تصادفی بروش a2a´2 + b2 تشریح شده است. ابتدا یک مونومر چهار عاملی، طی سه مرحله واکنش از l- سیستئین سنتز شد. خواص و ویژگی های ساختار شاخه دار پلیمرهای پرشاخه، به کمک یک واکنش مدل، بین اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (edta) با دی آمینهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. همه واکنشهای پلیمری شدن تحت شرایط پلیمریزاسیون تراکمی مستقیم با تری فنیل فسفیت (tpp) انجام شد. پارامترهای واکنش نظیر دما، زمان، غلظت مونومر و سرعت چرخش همزن برای دستیابی به محصولی بدون ژل شدگی، بهینه سازی شد.عوامل مختلفی بر نقطه ژل شدگی تاثیر داشتند که از جمله آنها نوع دی آمین بود. ساختار شیمیایی مونومر تهیه شده و پلیمرها با آنالیزهای ir، nmrو اندازه گیری چرخش نوری تایید شد. پلیمرهای پرشاخه سنتزی حلالیت خوبی در حلالهای آلی مختلف نشان دادند ویسکوزیته محلول این پلیمرها در مقایسه با پلیمرهای خطی، کاهش داشت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) نشان داد که ذرات پلیمری سنتزی به شکل گلبولوار (کروی) و در ابعاد نانو بوده و توزیع اندازه آنها، تقریبا یکنواخت و نزدیک بهم می باشد.