تاثیرهشت هفته ماساژ درمانی بر روی بعضی شاخص های جسمانی و روانی در زنان مبتلا به ms

چکیده زمینه: بیماری ms یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم اعصاب مرکزی است. یکی از شاخص های موفقیت مداخلات درمانی و مراقبتی در بیماری های مزمن، بهبود کیفیت زندگی است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر 8 هفته ماساژ درمانی بر کیفیت زندگی، خستگی و برخی شاخص های جسمانی و فیزیولوژیکی زنان مبتلا به ms انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 20 نفر از زنان مبتلا به ms مراجعه کننده به انجمن ms اصفهان به روش در دسترس هدفمند انتخاب شدند. آنها به صورت تصادفی زوج شده در 2 گروه کنترل (10نفر) و تجربی (10نفر) قرار گرفتند. شرط ورود به مطالعه ابتلا به ms عودکننده_فروکش کننده با edss کمتر از 5/3بود. پس از یک جلسه توجیهی و گرفتن رضایت نامه، از آزمودنی ها پیش آزمون به عمل آمد. برنامه ماساژ درمانی منطبق بر روش بیریکوف به مدت 2ماه، 2 جلسه در هفته، و هر جلسه به مدت 30 دقیقه انجام گرفت. در پایان دوره، پس آزمون اجرا شد. موارد آزمونی به این قرار بود: پرسشنامه کیفیت زندگی qol-54، پرسشنامه خستگی اصلاح شده (mfis)، دامنه حرکتی و انعطاف پذیری و ضربان قلب. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای داده های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: کیفیت زندگی در بیماران دارای تاثیرات درون گروهی معنادار بود (002/0=p و 86/12=(18و1)f). به این معنا که گروه تجربی دارای پیشرفت بیشتر و گروه کنترل دارای پیشرفت کمتری بود. خستگی، دامنه حرکتی، انعطاف پذیری و ضربان قلب در بیماران دارای تعامل معنادار بود (000/0p? و 46/11?(18و1)f). به این معنا که گروه تجربی دارای پیشرفت و گروه کنترل دارای پسرفت بود (05/0p?). بحث و نتیجه گیری: به دلیل فوایدی مانند تاثیراتی فیزیولوژیکی و تاثیرات روانی مانند کاهش اضطراب و استرس و ... که برای ماساژ درمانی به اثبات رسیده، طراحی و بکارگیری برنامه ماساژ درمانی به نظر می رسد بر کیفیت زندگی خستگی، دامنه حرکتی، انعطاف پذیری و ضربان قلب بیماران ms می تواند موثر باشد. این مداخله غیر تهاجمی، کم هزینه و مکمل مداخلات طبی می تواند مورد توجه مراکز حمایت کننده بیماران msقرار گرفته و بکار رود. واژه های کلیدی: ماساژ درمانی، کیفیت زندگی، خستگی، شاخص های جسمانی و فیزیولوژیکی ، ms.