ساخت نانوذرات اکسید روی و آلایش آن با فلزات آلومینیوم، کروم و زیرکونیوم و بررسی میزان جذب گاز h2s توسط آن ها

در این پژوهش، روشی ساده جهت سنتز نانوذرات اکسید روی معرفی گردیده است. همچنین با انجام تغییراتی در این روش، شیوه جدیدی برای آلایش نانوذرات اکسید روی معرفی شده است. با استفاده از این روش، نانوذرات اکسید روی با اشکال کروی، میله ای و ستاره ای سنتز گردیدند. همچنین نانوذرات آلاییده شده اکسیــد روی با فرمول کلی zn1-xmxo (m = al, cr, zr) برای (12/0 و 09/0، 06/0، 03/0، 01/0 x=) با موفقیت ساخته شد. نانوذرات اکسید روی و اکسید روی آلایش یافته با آلومینیوم، کروم و زیرکونیوم که با این روش سنتز شده بودند با استفاده از آنالیزهای sem، tem، edx، xrd، pl و uv-vis مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام نانوذرات آلاییده شده دارای شکل کروی بودند. کلیه ی نمونه های آلاییده شده به ازاء کلیه ی درصدهای آلایش، دارای میانگین اندازه ی ذرات کوچکتری نسبت به نانوذرات اکسید روی آلایش نیافته بودند. در نانوذرات zno آلایش یافته با آلومینیوم، پارامترهای شبکه نسبت به حالت zno خالص کاهش یافته بود، اما این پارامترها با افزایش غلظت آلومینیوم در نمونه ها افزایش می یافتند. در نمونه های آلایش یافته با کروم و زیرکونیوم، پارامترهای شبکه با افزایش غلظت آلاینده ها افزایش می یافت. در کلیه ی نمونه ها، طیف جذبی نسبت به نانوذرات آلایش نیافته به سمت ناحیه آبی جابجا شده بود. در نانوذرات آلایش یافته با آلومینیوم، طیف فلورسانس نمونه ها در غلظت های پایین آلومینیوم دارای یک جابجایی به سمت ناحیه قرمز بود و این جابه جایی در غلظت های بالای آلومینیوم کاهش می یافت. نمونه های آلایش یافته با کروم دارای رفتار مشابه با حالت آلایش با آلومینیوم بودند. در طیف فلورسانس نمونه های آلایش یافته با زیرکونیوم تغییر قابل ملاحظه ای نسبت به اکسید روی خالص مشاهده نگردید. در ادامه این تحقیق، میزان جذب گوگرد توسط نانوذرات سنتز شده در مرحله ی قبل در دماهای 300، 400، 500 و 600 درجه سانتی گراد مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین میزان جذب گوگرد در اثر افزایش زمان گذردهی گاز از روی نمونه ها در دمای 400 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه ی میزان جذب گوگرد توسط نانوذرات از آنالیزهای xrf، xrd و bet استفاده گردید. بهترین میزان جذب برای آلایش 01/0 درصد آلومینیوم به دست آمد.