کمپلکس های کاتیونی و آنیونی پالادیوم(ii) با لیگاند-های متعدد تهیه، شناسایی، مطالعات ضد تومور و برهمکنش وسیع آنها با dna

یکی از زمینه های تحقیقاتی روز، تهیه کمپلکس های جدید بر پایه عناصر واسطه با خواص ضدتومور، سمیت و عوارض جانبی پایین می باشد. بنابراین، ما در این تحقیق، ابتدا اقدام به طراحی، سنتز و شناسایی چهار سری کمپلکس کاتیونی و آنیونی جدید و محلول در آب نمودیم. فرمول کلی این ترکیبات: 1) [pd(phen)(l)]no3 (phen=1و10-فنانترولین و l=اتیل-، بوتیل-، هگزیل- و اکتیل دی تیوکربامات) 2) [pd(bpy)(l)]no3 (bpy=2و2-بی پیریدین و l=1-پای پیریدین-، 4-مورفولین- و 1-پیرول استات) 3) [pd(8-qo)(en)]cl (8-qo=8-هیدروکسی کوئینولیناتو و en=اتیلن دی آمین) و 4) na[pd(8-qo)(l)] (l=مالونات و 1و1-سیکلوبوتان دی کربوکسیلات) است. شناسایی این کمپلکس ها به روش های آنالیز عنصری، هدایت سنجی، ft-ir، 1h nmr و طیف سنجی الکترونی انجام شد. سپس خواص ضدتومور کمپلکس های مذکور بر روی سلول های سرطان خون از نوع k562 و molt و سرطان سینه t47d تست شد. مقادیر ic50 (غلظتی از کمپلکس که در آن پنجاه درصد سلول های سرطانی از بین می روند) کمپلکس های سری 1 و 3 کمتر از سیس پلاتین (داروی استاندارد) و برای دو سری 2 و 4 در حدود سیس پلاتین بود. از روش های ژل فیلتراسیون، جذب الکترونی و فلورسانس برای تعیین نوع پیوند بین کمپلکس ها با dna در محلول 20 میلی مولار سدیم کلرید (0/7=ph) در دو دمای 300 و 310 کلوین استفاده شد. در این مطالعات برهمکنش، پارامترهای ترمودینامیکی، پیوندی و نوع پیوند مشخص شد. این پارامترها ممکن است ما را در فهم مکانیسم برهمکنش کمپلکس ها با dna و عوارض جانبی این ترکیبات کمک کند. یک مجموعه جایگاه پیوندی یکسان و وابسته برای هر یک از کمپلکس ها به ازاء 1000 نوکلئوتید در dna با تعاونی مثبت پیوندی وجود دارد. غلظت این کمپلکس ها در نقطه میانی انتقال، [l]1/2، با افزایش دما کاهش می یابد. کمپلکس های دی تیوکربامات در غلظت های خیلی پایین (حدود 15 میکرومولار) با dna برهمکنش می کند، در حالی که کمپلکس های دیگر در غلظت بیشتر (حدودا 4/0 میلی مولار) برهمکنش می نمایند. در مطالعات برهمکنش بین کمپلکس های پالادیوم(ii) با dna پارامترهای ترمودینامیکی دیگری از قبیل m (میزان توانایی کمپلکس فلزی برای ناپایدار کردن dna)، (پایداری کانفورماسیون dna در عدم حضور کمپلکس فلزی)، (گرمای لازم جهت غیرطبیعی شدن dna در عدم حضور کمپلکس فلزی) و (انتروپی حاصل از برهمکنشdna با کمپلکس فلزی) و پارامترهای پیوندی مانند g (تعداد جایگاه پیوندی)، k (ثابت تجمع ظاهری پیوندی کمپلکس به غلظت کل dna)، n (ضریب هیل) و ? (نسبت غلظت کمپلکس پیوند شده به غلظت کل dna) تعیین شد. نتایج این مطالعات نشان داد که کمپلکس های سری 1 و 3 به طریق متعاون و از طریق اینترکلیشن با dna برهمکنش نموده اند. در صورتی که کمپلکس های آمینواسید و آنیونی (سری 2 و 4) از طریق پیوند شیاری برهمکنش دارند.