پهنه بندی آگروکلیماتیک کشت بادام با استفاده از مدلahp در محیط gis در استان اردبیل

به منظور برنامه ریزی در جهّت بهره برداری بهینه از اراضی کشاورزی و استفاده منا سب تر از استعداد های آن، ارزیابی کیفی اراضی کشاورزی امری ضروری به نظر می رسد. اقلیم، توپوگرافی و خاک از مهّم ترین مولفه های محیطی هستند که استعداد و قابلیت تولید محصول زراعی در یک منطقه به آن ها وابسته است. در این تحقیق سعی شده است با ارزیابی تناسب اراضی بر اساس این معیارها، اراضی مستعد کشت بادام در سطح استان اردبیل شناسایی شود. در تحقیق حاضر از داده های اقلیمی از قبیل دما، بارش، سرعت باد، رطوبت نسبی و ساعات آفتابی، مربوط به آمار ایستگاه های سینوپتیک و باران سنجی سطح استان مربوط به هر یک از مراحل فنولوژیکی رشد بادام و داده های منابع زمینی از قبیل لایه های کاربری اراضی،ارتفاع، عمق خاک، شیب و جهت استفاده شده، مطالعه و بررسی هر یک از آن ها در رابطه با نیاز های اقلیمی و اکولوژیکی بادام صورت گرفت. با تعمیم داده ها به سطوح و پردازش آن ها با استفاده از فناوری gis لایه های اطلاعاتی مربوط به هر یک از آن ها تهّیه شد. به منظور اولویت بندی و ارزیابی معیارها و لایه های اطلاعاتی در رابطه با هم و تعیین وزن آن ها از روش تحلیل تصمیم گیری چنده معیارهmcdm ) ) مبتنی بر روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی ahp) ) استفاده شد. سپس با وزن دهی به لایه های تهّیه شده بر اساس معیارها و مدل مورد نظر، همپوشانی و تحلیل فضایی لایه ها در محیط gis صورت گرفته و لایه نهایی ارزیابی تناسب اراضی برای بادام تهّیه شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اراضی استان از نظر پتانسیل اقلیمی و محیطی برای کشت بادام به چهار طبقه خیلی مناسب (30/37%)، مناسب (37/28%)، متوسط(15/25%) و ضعیف (15/9%) تقسیم بندی شدند.