ارزیابی اثرات اجتماعی طرح کنترل سیل و رسوب در حوزه آبخیز شهرستانک در استان تهران

هدف کلی این تحقیق ارزیابی اثرات اجتماعی طرح کنترل سیل و رسوب در حوزه آبخیز شهرستانک واقع در استان البرز می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه سرپرستان خانوار در روستای شهرستانک بود که از 400 خانوار ساکن دائمی و موقت روستا 150 نفر مرد و زن بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت انجام پژوهش پیمایشی، پرسشنامه ای در 7 بخش (ویژگی های فردی و حرفه ای، کیفیت زندگی، سرمایه اجتماعی (شامل:اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی)، رفاه اجتماعی، حفظ منابع ملی، شرایط اقتصادی و کشاورزی و میزان رضایت از طرح) تدوین گشت. پس از بررسی روایی و پایایی ابزار تحقیق از طریق یک تست مقدماتی با 30 پرسشنامه، ضریب آلفای کرونباخ 3/73 بدست آمد که نشان دهنده مورد اعتماد و اطمینان بودن پرسشنامه است. از تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها با استفاده از برنامه spss و آمارهای تحلیلی نظیر ضریب همبستگی، آزمون f، رگرسیون چند متغیره این نتایج بدست آمد: طرح بر روی مولفه های جمعیتی از جمله ماجرت و بیکاری تأثیر خاصی نداشته است و بر نگرش و پنداشت جمعی مردم به مجریان آبخیزداری اثرات منفی گذارده است؛ به عبارتی جامع نبودن طرح و عدم مشارکت جامعه محلی از جانب پیمانکار به بی اعتمادی و بدبینی مردم نسبت به مجریان آبخیزداری انجامیده و رضایت مندی مردم را در پائین ترین سطح ممکن نگه داشته است و نیز طرح به دلیل عدم ارتباط با مردم و تشخیص نیاز آنان باعث تشدید احساس بی تفاوتی مردم در قبال طرح های توسعه ای شده است، البته از تاثیرات مثبت طرح بر مردم می توان به ارتقاء آگاهی جهت مقابله با سوانح (سیل – بهمن) اشاره کرد.