ارتقاء عملکرد تصفیه و هضم بی هوازی براساس روابط سینتروفی باکتری های استات زا و متان زا

در این پژوهش ریزسازواره های بی هوازی استات زا و متان زای موجود در لجن گرانوله راکتور uasb تصفیه کننده پساب صنایع لبنی به طور جداگانه در سه گروه غنی سازی و با نسبت های مختلف متان زاها به استات زاها برای بررسی اثر عوامل میکروبی، عملیاتی و شیمیایی بر عملکرد فرآیند هضم مخلوط اسیدهای چرب فرار و برهم کنش های آنها در چهار هاضم با رشد مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. طراحی آزمایش ها به روش rsm–ccd انجام و تعداد 47 آزمایش در دمای معتدل دوست و گرمادوست در هر راکتور صورت گرفت. آزمایش های ناپیوسته و پیوسته با غلظت های بالای اسیدهای چرب فرار (در محدوده 15000-5000 میلی گرم cod بر لیتر) انجام شد. تحلیل نتایج آزمایش ها با استفاده از نرم افزار dx–7، نشان داد که لجن های غنی شده از پایداری بالایی نسبت به لجن اولیه برخوردار بوده و حتی در شرایط ph اسیدی (5/5-5/4) توانایی انجام واکنش های استات زایی و متان زایی برخورد تغذیه ای را دارند. برهم کنش های عوامل مختلف نشان داد که در برخی موارد نتایج واقعی تا حدودی برخلاف شواهد و دانسته های معمول می باشد، به طور نمونه براساس تجربیات و نتایج برخی از پژوهشگران همواره انتظار می رفت که بازدارندگی پروپیونات بر روی عملکرد فرآیند برخورد تغذیه ای هضم بی هوازی بیش از استات باشد، اما در عمل بازدارندگی استات بیش از پروپیونات بود. این نتایج نقش مهم یک عامل فیزیکی و عملیاتی، یعنی فاصله میان ریزسازواره ها با برخورد تغذیه ای و همجواری فضایی انواع مختلف آنها را نمایان می کند. عملکرد فرآیند هضم برخورد تغذیه ای اسیدهای چرب فرار در راکتورهای پیوسته هم زن دار و بسترثابت بیوفیلمی اختلاف محسوسی نداشته و راکتور uasb (با رشد گرانوله) در مقایسه با راکتورهای دیگر بسیار موثرتر و بهتر عمل می نماید. حداکثر راندمان فرآیند در راکتور uasb در شرایط ورودی hac، hpr، hbu، به ترتیب برابر با 5/2501، 7/2149، 4/1925 میلی گرم برلیتر و m/a برابر با 5/2 و hrt برابر با 22 ساعت به دست آمد. نتایج فرآیند معتدل دوست و گرمادوست نشان داد که عملکرد آنها به طورکلی تفاوت بسیار جزئی دارد و استفاده از فرآیند گرمادوست نسبت به فرآیند معتدل دوست برتری ندارد.