مطالعه اثر روغن کنجد بر عملکرد بیضه رت های دیابتی

دیابت ملیتوس اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، لیپید و پروتئین است، که به اختلال در توانایی تولید مثلی نر منجر می شود. فیتواستروژن های دانه و برگ کنجد دارای اثرات آنتی اکسیدان بوده و تاثیر مثبت آنها بر تولید مثل موش های صحرایی نر سالم گزارش شده است. لذا در این مطالعه اثر روغن کنجد بر برخی پارامترهای تولید مثلی موش های صحرایی نر سالم و دیابتی نژاد ویستار مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور 42 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به گروه های کنترل سالم و سالم دریافت کننده 5% روغن کنجد در جیره، کنترل دیابتی، دیابتی دریافت کننده 5% روغن کنجد در جیره و دیابتی دریافت کننده 10% روغن کنجد در جیره تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل وریدیmg/kg 50 استرپتوزوتوسین در گروه های دیابتی القا گردید. بعد از 8 هفته پرورش حیوانات، نمونه گیری انجام شد. القای دیابت باعث کاهش وزن اپیدیدیم، تحرک، زنده مانی اسپرم ها و افزایش ناهنجاری های شکلی و مالون دی آلدئید در اسپرم اپیدیدیمی و کاهش تعداد اسپرماتوگونی ها، اسپرماتوسیت ها و سلول های لایدیگ در بیضه گردید (05/0>p). استفاده از 5% روغن کنجد در حیوانات سالم تقریبا تمامی پارامترهای مورد مطالعه را بهبود بخشید. استفاده از 5 و10% روغن کنجد باعث بهبود برخی از اختلالات ناشی از دیابت شد ولی آثار مثبت استفاده از 5% روغن کنجد بیشتر از 10% بود. همچنین روغن کنجد به صورت وابسته به دوز در گروه های دیابتی باعث افزایش تستسترون و تعداد سلول های لایدیگ شد. بر اساس نتایج، افزودن 5% روغن کنجد به جیره موش های صحرایی سالم و دیابتی باعث بهبود روند اسپرماتوژنز شد که ممکن است ناشی از اثر آنتی اکسیدان های فیتواستروژن و اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در روغن کنجد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- بیضه باشد.