بررسی اثر التهاب عصبی ناشی از تزریق اندوتوکسین باکتریایی (lps) در آمیگدال مغز موش صحرایی بر اکتساب صرع در مدل کیندلینگ الکتریکی

صرع، به مجموعه ای از اختلالات سیستم اعصاب مرکزی گفته می شود که بصورت حملات ناگهانی، زودگذر، غیرقابل پیش بینی و تکرار شونده با منشأ حسی، حرکتی و اتونوم ظاهر می شود. صرع، پس از آلزایمر و سکته های مغزی، شایع ترین اختلال عصبی است و تقریباً یک درصد از جمعیت جهان به یکی از انواع مختلف آن مبتلا می باشند. درمان رایج صرع، درمان علامتی است. داروهای ضد صرع، تعداد حملات صرعی را کاهش می دهند اما فقط در 40% بیماران تحـت دارودرمانی، این حمـلات کاملاً متوقف می شود. به غیر از موارد محدود و خاصی که با جراحی امکان پذیر است، در سایر موارد هیچگونه درمان قطعی یا پیشگیری کننده ای برای این بیماری وجود ندارد. شواهد نشان می دهد که عفونت مغزی، ضربه مغزی و ایسکمی از عوامل مستعدکننده برای اکتساب صرع می باشند. در پی عفونت، تروما، هیپوکسی و به طورکلی هرگونه جراحت مغزی، یک حالت التهابی در سیستم اعصاب مرکزی پدیدار می شود. عامل التهـــاب عصبی ، سلول های میکروگــلیا هستند که در واقع سلول های ایمنی اصلی مغز می باشند. در موقع بروز التهاب، سلول های میکروگلیا فعال شده و عوامل التهابی یا پیش التهابی و سیتوتوکسیک مانند نیتریک اکساید(no)، فاکتور نکروزکننده تومور آلفا(tnf-alpha)، رادیکال های آزاد اکسیژن(reactive oxygen species)، اینترلوکین ها(ils) و انواع سیتوکین های التهاب زا را آزاد می کنند. این عوامل دارای اثرات ضدتشنجی یا تشنج زایی می باشند و مطالعات گسترده ای در مورد رابطه هرکدام از آنها با تشنج انجام شده است اما در مورد اثر التهاب عصبی بر اکتساب صرع، مطالعات بسیار کمی صورت گرفته است. یکی از مدل های ایجاد التهاب عصبی، مدل لیپوپلی ساکارید(lps) است. lps، اندوتوکسین دیواره سلولی باکتری ها است. شایع ترین نوع صرع، صرع لوب گیجگاهی(lobe temporal) است که در این ناحیه، سیستم لیمبیک و ناحیه آمیگدال اهمیت بسیار زیادی دارد. در این تحقیق، اثر التهاب عصبی ناشی از تزریق اندوتوکسین باکتریایی(lps) به داخل آمیگدال در منطقه گیجگاهی مغز موش های صحرایی(rat) بر اکتساب صرع در مدل کیندلینگ الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. سئوالات تحقیق عبارتند از: 1. آیا تزریق lps در هسته آمیگدال در سرعت اکتساب صرع تاثیری دارد؟ 2. در صورت تاثیرداشتن lps براکتساب صرع، آیا جلوگیری از فعال شدن میکروگلیاها و عدم بروز التهاب عصبی، تاثیر lps بر صرع را مهار خواهد نمود؟ صرع یکی از بیماری های نسبتاً شایع سیستم عصبی است و در این میان صرع لوب گیجگاهی شایع ترین نوع صرع می باشد. از جمله عوامل تاثیرگذار بر ایجاد صرع، التهاب عصبی می باشد. در این مطالعه اثر التهاب عصبی ناشی از تزریق lps در ناحیه آمیگدال(لوب گیجگاهی) موش صحرایی بر اکتساب صرع مورد بررسی قرار گرفت. هدف، بررسی تزریق دوزالتهاب زای lps به داخل آمیگدال موش صحرایی بر اکتساب صرع می باشد.