شیوع و میزان نارضایتی از شکل و وزن بدنی در میان زنان و مردان دانشگاهی

هدف اصلی این پژوهش بررسی شیوع و میزان نارضایتی از شکل و وزن بدنی در میان زنان و مردان دانشگاهی بود. آزمودنی های این تحقیق 500 دانشجو(با میانگین، سن: 4/22 سال، وزن: 95/62 کیلوگرم و قد: 170 سانتیمتر) بودند که به صورت داوطلبانه در این طرح شرکت کردند. که از این تعداد تنها پرسشنامه های 369 نفر قابل قبول بودند و مابقی به صورت ناکامل پرسشنامه ها را پاسخ داده بودند. از این 370 نفر، 204 نفر زن و 165 نفر مرد بودند. سپس پرسشنامه خود ساخته محقق که شامل 20 سوال به ترتیب زیر بود؛ 12 سوال اطلاعات فردی، 4 سوال دیگر در رابطه با اهمیت شکل و اندازه بدنی و کوشش برای کاهش وزن می باشد و 4 سوال مربوط به انتخاب شکل از پرسشنامه تصویر بدنی مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین توزیع جامعه از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. آزمونt نمونه های مستقل برای بررسی اختلافات جنسیتی برای هر کدام از فرضیه ها استفاده شد. آزمونt نمونه های جفت شده برای مقایس? bmi وbmi مطلوب در هر طبقه استفاده شد وآزمون خی دو برای بررسی تفاوت ها استفاده شد. برای بدست آوردن ارتباط خطی(همبستگی) بین متغیرهای کمیbmi وbmi مطلوب در زنان و مردان از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. برای تعیین موثرترین عوامل بر روی نارضایتی از وزن بدن از آنالیز چند متغیر? رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. در آزمون های انجام شده سطح زیر 05/0 معنی دار تلقی گردید. نتایج نشان دادند که میانگین bmi وbmi مطلوب در کل نمونه، میانگین bmi در زنان و مردان، bmi مطلوب در دو گروه زنان و مردان برابر نیست. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که میزان bwd و bsd در زنان و مردان برابر نبوده و جهت این اختلال ها در دو گروه متفاوت بود؛ مردان به داشتن وزن بیشتر و شکل بدنی عضلانی در مقابل زنان به کاهش وزن و شکل بدنی لاغر متمایل بودند. به طور کلی به دلیل وجود تفاوت در میان bmi و bmi مطلوب نارضایتی از وضعیت بدنی در میان هر دو گروه زنان و مردان دانشجو وجود دارد. نکته قابل توجه این است که جهت نارضایتی میان دو جنس متفاوت می باشد بدین معنی که بدلیل معیارهای فرهنگی- اجتماعی زنان به لاغر بودن و مردان به عضلانی بودن متمایل هستند.