پرسشهای نمایشی (آشکار) و ارجاعی در گفتار مدرسان در کلاس های آموزش زبان انگلیسی

: با بوجود آمدن شیوه ی ارتباطی، توجه بیشتری به روش هایی که معلم ها دانش آموزان را در تعاملات کلاسی وارد میکنند شده است. پرسیدن سوال توسط معلم روشی رایج برای ایجاد فرصت برای تعامل است. نوع سوالی که معلم برای جواب گرفتن از دانش آموزان میپرسد، ممکن است هم کیفیت و هم کمیت تعامل را تحت تاثیر قرار دهد. بسیاری از تحقیقاتی که بر روی سوالات معلم انجام شده است در محیط انگلیسی به عنوان زبان دوم انجام گرفته است ، و این به درک ما از عملکرد و تاثیر این سوالات کمک کرده است. اگرچه، تحقیقات اندکی بر روی سوالاتی که معلمان میپرسند در محیط انگلیسی به عنوان زبان خارجی انجام گرفته است. این بررسی کیفی- کمی به عنوان تحقیقی کلاسی انجام شده است. با تمرکز بر دو نوع سوال ارجاعی و نمایشی، این تحقیق به بررسی الگوی رفتار سوال پرسیدن معلم و تأثیرات آن بر روی تعاملات دانش آموزان در کلاس با یکدیگر از طریق مشاهده غیر حضوری میپردازد. بنابراین، این تحقیق گزارشی بر سوال پرسیدن معلمان ایرانی از دانش آموزان در کلاس های زبان در دانشگاه است. هدف از این تحقیق، بررسی نوع سوال، و جواب های گرفته شده از این سوالات بود. کلاس های دو استاد زبان انگلیسی که در دانشگاه شهید چمران تدریس میکردند، مشاهده شد. داده ها ضبط و با استفاده از الگوی آوانویسی ساکس، شگلاف، و جفرسون (1974) آوانویسی شد. یافته های این تحقیق، دو نوع عملکرد سوال پرسیدن و تاثیر آن را در دو کلاس مشخص کرد. همچنین دو نوع استراتژی که معلمان عمدتاً برای جواب گرفتن از دانش آموزان استفاده میکردند به عنوان نتایج جانبی در این تحقیق بدست آمد. این دو نوع استراتژی کاوش و استفاده از زبان دیگر بودند.