اثر شیب بستر نفوذ ناپذیر و گرادیان هیدرولیکی بر روی آبدهی چاه با بررسی خاکهایی با دانه بندی مختلف

.آبهای زیرزمینی مهمترین بخش از منابع آبی مورد استفاده بشر می باشند. شرایط مختلف هیدرولوژیکی، توزیع بارش و شرایط توپوگرافی هر منطقه نشان دهنده این است که از منابع آبی فراوان برخوردار است و یا اینکه با کمبود منابع آبی مواجه می باشد. در تحقیق حاضر، بررسی آزمایشگاهی بر روی جریان آبهای زیرزمینی انجام شده و اثرات شرایط مختلف توپوگرافی، هیدرولیکی و ژئولوژی بر روی رژیم جریان آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. گرادیان هیدرولیکی عامل اصلی جریان آبهای زیرزمینی برای مصارف شرب و کشاورزی است که باعث حرکت طبیعی آب در آبخوان ها شده و یا در صورت برداشت از چاه حرکت آب به سمت این زهکش ها را موجب می شود.شیب سنگ بستر نیز می تواند عامل موثری بر حرکت آبهای زیرززمینی باشد زیرا جریان آبهای زیرزمینی بر روی بستری با شیب بیشتر با سهولت بیشتری صورت می گیرد. دانه بندی خاک نیز نقش به سزایی در حرکت آبهای زیرزمینی دارد.در تحقیق حاضر تأثیر گرادیان هیدرولیکی طبیعی آبخوان، شیب سنگ بستر و دانه بندی خاک بر روی آبدهی چاه برای حالتی که فقط برداشت از یک چاه صورت می گیرد و نیز حالتی که برداشت از دو چاه متوالی داریم بررسی شده است. مطالعات با انجام آزمایش بر روی یک مدل به نام دستگاه هیدرولوژی به طول 2 متر ،عرض 1 متر و20 سانتیمتر ضخامت خاک بوده و نتایج نشان دادند که با افزایش گرادیان هیدرولیکی و شیب سنگ بستر، آبدهی نسبی چاه در آبخوان(نسبت دبی خروجی از چاه به دبی کل جریان آبهای زیرزمینی) کاهش یافته ولی ضریب هدایت هیدرولیکی روند خاصی را نشان نمی دهد.