بررسی پروتئومیکس باکتری گرمادوست thermus sp gh5 از زیست بوم ایران در برابر شوکهای سرمایی

چکیده گرمادوست ها موجوداتی هستند که در دمای بالاتر از 45 درجه رشد می کنند و از نظر احتیاجات حیاتی به ترکیبات گوگردی احیاء و محیط های گرم نیاز دارند. اکثر ارگانیزم های گرمادوست از خاک ها و آب های حاوی عنصر گوگردی جداسازی شده اند که در اثر فعالیت های طبیعی زمین گرم هستند. این ارگانیزم ها دارای آنزیم ها و مسیرهای متابولیکی خاصی هستند که کاربرد وسیعی در بیوتکنولوژی دارند، بنابراین مطالعه بر روی چگونگی زندگی این موجودات ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه با استفاده از روش پروتئومیکس محتوای پروتئینی باکتری ترموس gh5 (جداسازی شده از چشمه های آب گرم زیست بوم ایران (اردبیل در شمال غربی ایران))رشد یافته در شرایط طبیعی (رشد در دمای c ° 75) و شوک سرمایی (رشد در دمای c ° 45 به مدت 2و 5و 8 ساعت) مورد مقایسه قرار گرفت. با توجه به تغییر محتوای پروتئینی باکتری پس از شوک سرمایی می توان تا حدودی شرایط فیزیولویکی سلول را حدس زد. . بطور کلی پس از شوک سرمایی اکثر فعالیت های سلولی و در نتیجه رشد سلولی متوقف می گردد و سلول مکانیزم های جدیدی را در پیش می گیرد که در نتیجه آن تعدادی از پروتئین-ها افزایش بیان یافته و نیز موجب بیان پروتئین های جدیدی می شود که در کاتابولیسم ترکیبات کربنی پر انرژی و سنتز اسیدهای آمینه و اسیدهای نوکلئیک نقش دارند. بنظر می رسد که در شرایط سرما ذخیره انرژی از مهمترین رویکردها برای سلول محسوب می شود. واژگان کلیدی: ترموسgh5، گرمادوست، شوک سرمایی، پروتئومیکس، استرس