بررسی ومطالعه ی نقش شکست تقارن ایزواسکالری در کاهش انرژی پیوستگی در اثر emc هسته های آهن و آلومینیم

تابع ساختار نوکلئون مقید در هسته در اثر برهمکنش با محیط هسته، نسبت به تابع ساختار نوکلئون آزاد تغییر می کند که به اثر emc معروف گشته است. کارهای قبلی نشان داده اند که تابع ساختار هسته به شدت به حرکت فرمی و انرژی بستگی وابسته است. اما مقادیر انرژی بستگی که در کارهای قبلی برای توضیح این اثر استفاده شده است بیشتر از مقدار مورد انتظار است. یکی از دلایل این امر آن است که آنها از یک پارامتر نوسانگر برای تمام لایه های هسته ای استفاده کرده اند. اما لایه های مختلف هسته ای دارای شعاع های متفاوتی هستند. بنابراین ما می توانیم برای پوسته های مختلف از پارامترهای نوسانگر مختلف مربوط به آن استفاده کنیم. ما در این پایان نامه با استفاده از این فرض، اثر emc را برای هسته های آهن و آلومینیوم بررسی کرده ایم. نکته ی قابل توجه دیگر آن است که در کارهای قبلی از تابع ساختار نوکلئونی که سازگاری خوبی با نتایج تجربی نداشته اند استفاده شده است. اما در این تحقیق تابع ساختار نوترون و پروتون را متفاوت فرض کرده و از تابع ساختار نوترون و پروتون گروه grv استفاده کرده ایم. به عبارت دیگر نقش شکست تقارن ایزواسکالری را در تابع ساختار هسته ای نیز مورد بررسی قرار داده ایم. هر دو عامل ذکر شده باعث کاهش انرژی بستگی شده اند. همچنین نشان داده ایم نتایج به دست آمده با استفاده از فرض های بالا برای اثر emc سازگاری بسیار خوبی با نتایج تجربی دارند. برای این منظور ابتدا تابع ساختار نوکلئونی را مورد بحث قرار داده و سپس اثر emc را بررسی خواهیم کرد. در نهایت نتایج به دست آمده از فرض های بالا را با نتایج تجربی مقایسه خواهیم کرد.