همسوسازی محور اپتیکی و مکانیکی گیرنده با فرستنده ی لیدار

لیدار دستگاهی برای اندازه گیری پارامترهای جو است. این دستگاه از یک فرستنده (لیزر) و یک گیرنده (تلسکوپ و قطعات اپتیکی و مکانیکی) تشکیل شده است. معتبر بودن داده های اندازه گیری شده توسط این دستگاه به دقت قرارگیری اجزای آن در مکان فرض شده در تابع مشخصه هندسی، که یکی از کمیتهای تشکیل دهنده ی معادله ی لیدار است، بستگی دارد. در این پایان نامه، به طوری که شرایط درنظرگرفته شده برآورده شود، مکان قطعات دستگاه لیدار تعیین شده و روش هایی عملی برای قراردادن قطعات این دستگاه در مکان تعیین شده ارائه می شود. ابتدا تنظیم های لیدار را به دو دسته تقسیم کرده و به هر کدام برای ارضای هدفی می نگریم. یکی از این تنظیم ها موازی کردن محور اپتیکی تلسکوپ با نور لیزر است. هدف آن این است که آشکارسازهای دستگاه برای شدت دریافتی در بزرگترین بازه ی ارتفاعی خطی عمل کنند. روش استفاده از رتیکول در صفحه ی کانونی چشمی تلسکوپ و خودهمسوسازیِ نور لیزر با محور اپتیکی تلسکوپ که روش هایی عملی برای برآورده شدن آن هدف است، ارائه می شود. یکی دیگر از تنظیم های لیدار قرار دادن قطعه های کانال های لیدار در مکانی است که شدت عبوری از دهانه بند گیرنده ی اپتیکی دستگاه بدون افت به آشکارساز برسد. برای بررسی این موضوع ابتدا مکان قطعه ها و دقت مورد نیاز برای آن با برنامه زیمکس تعیین شده و سپس روشهایی عملی برای قراردادن قطعه ها در مکان تعیین شده ارائه می شود.