ارزیابی اثر بخشی لگو درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا

هدف این پژوهش ارزیابی و تعیین میـــزان اثر بخشـی "لگـــو درمانی" در بهبود مهارت های اجتمــــاعی کودکــــان مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا می باشد. طرح تحقیق از نوع طرح تک آزمـودنی است. تعداد 10 کودک پسر مبتلا به اختلالات اتیستیک با عملکرد بالا در محدوده سنی 10-6 سال از طریق نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. مداخله در 16 جلسه طی مدت 8 هفته (دو جلسه یک ساعته در هفتـــه) برگـــزار شد و در این جلســـات مهارت های اجتمــــاعی با بهره گیری از بازی لگو، به کودکان آموزش داده شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس نمره گذاری اتیسم گیلیام و نیمرخ مهارت های اجتماعی اتیسم بود. برای ارزیابی تاثیر درمان، داده های پژوهش با بهره گیری از روش محاسبه اندازه اثر و نیز اجرای آزمون t وابسته و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بررسی انفرادی کاهش مشهودی در مقیاس مشکلات برقراری ارتباط، در سه مورد از آزمودنی ها نشان داده شد اما در بررسی گروهی در این مقیاس کاهش مشکلات در کل گروه معنا دار شد. همچنین یافته ها حاکی از اثر بخشی درمان در افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات تعاملات اجتماعی در کل گروه بود. در مقیاس رفتارهای کلیشه ای کاهشی در گروه مشاهده نشد. در مدت پی گیری یک ماهه نتایج حاصل از مداخله استمرار یافت. لگو درمانی، اتیسم با عملکرد بالا، مهارت های اجتماعی