بررسی پرده آب بند در جهت بهبود در کارایی آن

برای اصلاح و بهسازی وضعیت پی سدها باید از راهکارهایی استفاده کرد تا بتوان از فرار آب و یا نفوذپذیری آن کاست، زیرا فرار آب ذخیره شده در پشت سدها در صورتی که کنترل مناسب وجود نداشته باشد باعث بروز مشکلات جدی برای سد می شود. به منظور دستیابی به این امر بسته به شرایط زمین شناسی منطقه و ساختگاه سد از آب بندهای مناسب استفاده می گردد که کارایی خاص خود را دارند در این تحقیق، پرده آب بند که یکی از مهم ترین روش های به کار گرفته می باشد و بخش زیادی از ترمیم و بهسازی پی ها را به خود اختصاص می دهد مورد بررسی قرار می گیرد. اساس طراحی پرده آب بند طولانی کردن مسیر تراوش و همچنین ایجاد حائلی با آبگذری کم و قابل کنترل و اقتصادی در مسیر محور سد و تکیه گاه های آن می باشد که در صورت امکان بهتر است پرده آب بند به لایه ای با نفوذپذیری کم متصل گردد. این پایان نامه به دو بخش تفکیک شد: بخش اول مربوط به طرح هایی است که یکسری آزمایشاتی برای دستیابی به طرحی مناسب جهت استفاده از افزودنی هایی نظیر بنتونیت و کریزوپلاست که دردرزه ها استفاده شده می باشد. از مهم ترین پارامترهایی که باید در پرده آب بند مورد توجه قرار گیرد نفوذپذیری و پایداری دوغاب است، پس از بررسی ملاحظه گردید که علاوه بر نسبت آب به سیمان، میزان استفاده از بنتونیت تأثیر بسزایی بر این دو پارامتر دارد. برای اینکه نفوذ آمیزه تزریق در درزه ها و پایداری دوغاب بیشتر باشد می توان از سیمان ریزدانه استفاده کرد. در ادامه نیز با انجام آزمایشات ملاحظه شد که با کنترل دمای آب می توان دمای دوغاب را نیز کنترل نمود. بخش دوم مربوط به بررسی پرده آب بند در یکی از سدهای در حال اجرا می باشد. در این پایان نامه تزریق پذیری ساختگاه سد مخزنی زیردان با توجه به نتایج تزریق های انجام شده در ساختگاه، مورد مطالعه قرار گرفت.این سد از نوع سد بتنی وزنی غلتکی می باشد که در 60 کیلومتری شمال غرب پیر سهراب( 150 کیلومتری چابهار) در یک ناحیه چین خورده از سلسله جبال مکران که ارتفاع آن از پی سد 5/64 متر و طول تاج 350 متر و ارتفاع 5/274 متر از سطح دریا می باشد. با توجه به بررسی های انجام شده پرده آب بند این سد در یک ردیف انجام شد.