شیمی تجزیه نقش حیاتی را در توسعه علوم مختلف به عهده دارد، بنابر این ابداع فنون جدید تجزیه و بسط و تکامل روش های تجزیه شیمیایی دارای اهمیت بسزایی می باشد. با توجه به اهمیت اندازه گیری مقادیر ناچیز یون های فلزی وغیر فلزی با حذف مزاحمت ماتریس روش های پیش تغلیظ اهمیت زیادی پیدا کرده اند. روش های اندازه گیری مختلفی بر پایه تشکیل کمپلکس بنا نهاده شده اند. باز های شیف ترکیباتی هستند که به عنوان لیگاند با یون های فلزی برهم کنش های قوی دارند. مزایایی همچون سنتز ساده، بازده بالا وتنوع وسیع در تهیه این لیگاند ها منجر به توسعه کاربرد آن ها شده است . در این مطالعه کارایی لیگاند های باز شیف سنتز شده در آزمایشگاه تعادل های فازی با روش استخراج مایع-مایع پراکندگی برای پذیرش یون های فلزی و گونه های آلی مورد بررسی قرار گرفته است.

جداسازی و پیش تغلیظ بر اساس استخراج مایع-مایع پراکندگی یک تکنیک میکرو استخراج نسبتاُ جدید می باشد که در آن حلال استخراج کننده در حد میکرو لیتر استفاده می شود. این روش ساده، سریع، ارزان ودارای کارآیی بازیابی استخراج بالا است که اولین بار در سال 2006 گزارش شده است. این روش می تواند به عنوان یک مرحله پیش تغلیظ قبل از استفاده از روش های تجزیه ای معمول برای مقادیر ناچیز یون های فلزی و ترکیبات آلی در نمونه های گوناگون به کار رود. در ادامه مطالعات انجام شده در آزمایشگاه تحقیقاتی تعادل های فازی بر روی خواص یون گزینی و کاربردهای تجزیه ای لیگاندهای باز شیف نوع nxoy، در بخش اول کار حاضر، کاربرد روش استخراج مایع-مایع پراکندگی بر اساس پراکندگی یک حلال استخراج کننده درون فاز آبی در حضور یک حلال پراکندگی برای پیش تغلیظ یون های مس بررسی شد. از لیگاند بیس (5-برمو 2-هیدروکسی بنزالدهید) 1و2-پروپان دی-ایمین (l1) به عنوان عامل کی لیت ساز قبل از استخراج استفاده شد. طیف سنجی جذب اتمی شعله ای با شعله استیلن-هوا نیز برای اندازه گیری کمی آنالیت بعد از پیش تغلیظ به کار رفت. اثر عوامل تجربی گوناگون بر روی استخراج بررسی شد. نتایج بهینه سازی به این صورت به دست آمد: حجم حلال پراکندگی 5/1 میلی لیتر، حلال پراکندگی استون، حلال استخراج کننده کلروفرم، حجم حلال استخراج کننده 200 میکرولیتر، غلظت لیگاند 75/0 میلی لیتر از محلول 001/0 مولار لیگاند، مقادیر نمک بر کارایی استخراج اثر محسوسی نداشت. تحت شرایط بهینه منحنی درجه بندی در محدوده 6-050/0 میلی گرم بر لیتر خطی بود. انحراف استاندارد نسبی روش 66/1 درصد (7 n= و غلظت 1 میلی گرم بر لیتر) و حد تشخیص 03/6 میکروگرم بر لیتر می باشد. در بخش دوم از مطالعه حاضر از یک لیگاند باز شیف با روش استخراج مایع-مایع پراکندگی برای اندازه گیری مقادیر ناچیز کدئین در نمونه های قرص استامینوفن کدئین استفاده شد. بعد از تشکیل کمپلکس با لیگاند بیس(´1-هیدروکسی، ´2-استونفتون) پروپان دی ایمین (l2) آنالیت می تواند به طور کمی به درون فاز آلی کربن تتراکلریداستخراج و تغلیظ شودو سپس توسط دستگاه طیف سنجی فرابنفش-مرئی مورد اندازه گیری قرار گیرد. تحت شرایط بهینه منحنی درجه بندی در محدوده 2-2/0 میلی گرم بر لیتر خطی بود. انحراف استاندارد نسبی روش 88/4 درصد (6 n= و غلظت 1 میلی گرم بر لیتر) و حد تشخیص 09/0 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد.