رشد اقتصادی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات و تأثیر آن بر توزیع درآمد

در حال حاضر یکی از مهمترین معیارهای توسعه اقتصادی، توزیع متعادل درآمد است. رشد اقتصادی باید به هدف اصلی تمام نظریه های توسعه که نابودی فقر و کاهش نابرابری درآمد است منتهی شود ولی تجربهی اخیر کشورهای صنعتی شده، حاکی از آن است که علی رغم تصور عمومی مردم از رشد و کاهش نابرابری درآمد، رشد اقتصادی مبتنی بر صنعتی شدن منجر به افزایش نرخ بیکاری، نابرابری درآمد در دهه ی40 و50 میلادی شده است. در عصر حاضر فناوری اطلاعات و ارتباطا(ict) به عنوان ابزاری در جهت افزایش کارایی و بهره وری نیروی کار، نقش بسزایی در رشد اقتصادی ایفا می کند. به تعبیری موتور رشد اقتصادی قرن اخیر می باشد. یکی از نگرانی های مباحث رشد و توسعه در این دوره این است که با توجه به وجود فناوری اطلاعات و ارتباطات رشد اقتصادی حاصل از آن منجر به تشدید نابرابری می شود؟ یا به عبارتی آیا رشد اقتصادی مبتنی بر ict که شرایط رقابت برابر و امکان دسترسی به امکانات و فرصتها را برای تمام اقشار جامعه فراهم می کند می تواند رشد همراه با توزیع مناسب درآمد را به دنبال داشته باشد؟ در همین راستا با استفاده از روش ols معمولی اثر رشد اقتصادی مبتنی بر ict ایران بر توزیع درآمد در بین تمام اقشار جامعه در طی دور? 1386-1348 مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج نشان می دهد علاوه بر این که صحت نظریه u وارون کوزنتس در ایران تأئید نمی شود، ولی رشد اقتصادی مبتنی بر ict نابرابری درآمد را کاهش و توزیع درآمد را متعادل تر می کند. چنین اثری بیانگر آن است که ساختار رشد اقتصادی بر توزیع درآمد تأثیرگذار است. علاوه بر آن اثر رشد اقتصادی مبتنی بر ict بر توزیع درآمد در اقشار شهری و روستایی نیز مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاکی از آن است که رشد اقتصادی مبتنی بر ict منجر به کاهش نابرابری درآمد در روستا شده و در شهر نیز می تواند منجر به کاهش نابرابری درآمد شود.