بررسی و طراحی الگوی دولت الکترونیک در بخش ستادی آموزش و پرورش اهواز

هدف عمده این پژوهش تعیین جایگاه آموزش و پرورش اهواز در الگوی دولت الکترونیک و شناسایی موانع و مشکلات استقرار آن می باشد. در این پژوهش، برای تعیین جایکاه سازمان ازالگوی سازمان ملل استفاده شده است. پژوهش حاضر از نوع پیمایشی-توسعه ای می باشد. نمونه مورد استفاده در این تحقیق 275 نفر از کارکنان، کارمندان و مدیران سازمان آموزش و پرورش اهواز می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار این پژوهش دو پرسشنامه که یکی به بررسی جایگاه دولت الکترونیک و دیگری به بررسی موانع و مشکلات آن می پردازد، می باشد. و پایایی این دو پرسشنامه به ترتیب 93/ و 97/ می باشد. طبق نتایج این پژوهش آموزش و پرورش اهواز برحسب الگوی سازمان ملل مرحله دوم (تکامل یافته) قرار دارد. همچنین از عمده ترین موانع و مشکلات سازمان می توان به موانع ساختاری-رفتاری (عدم تمایل و احساس نیاز مدیران ارشد نسبت به تغییر، فقدان یک ساختارمتمرکز جهت ایجاد و استقرار و عدم تمایل به ارتباط غیر حضوری و تمایل به ارتباط چهره به چهره)، زمینه ای-تکنولوژیکی(کمبود و فقدان تجهیزات لازم در زمینه ی ایجاد دولت الکترونیک، کمبود و فقدان نیروی متخصص و آموزش به کارکنان و فقدان زیرساخت های شبکه ارتباطی و اینترنتی) و اقتصادی-فرهنگی (ضعف دانش فنی و هزینه های سنگین در زمینه ی ایجاد دولت الکترونیک، شکاف دیجیتالی و عدم دسترسی به تجهیزات در زمینه ی استقرار دولت الکترونیک و عدم دسترسی به فناوری تلفنی در زمینه ی ارتباط با سازمان)، اشاره کرد. در نهایت با توجه به نتایج تحقیق الگویی برای استقرار بهتر در سازمان پیشنهاد شده است.