جداسازی و حذف برخی از فلزات سنگین از آب های آلوده با استفاده از سلولز طبیعی و سلولز اصلاح شده با مواد شیمیایی

جاذب سلولزی تهیه شده از پوست لیمو شیرین قابلیت جذب سطحی خوبی برای حذف یون کروم شش ظرفیتی از محلول نشان داد و با بهینه کردن شرایط می توان یون کروم را به طور کامل از محلول حذف کرد. مهم ترین عامل در زیست جذبی یون کروم شش ظرفیتی تاثیر ph است. جاذب به کار رفته بهترین کارایی را در محیط های کاملا اسیدی دارد (1-0ph=) که دلیل آن به ماهیت شیمیایی یون کروم شش ظرفیتی و گروه های عاملی موجود در ساختار جاذب بستگی دارد. این نتایج با مکانیسم زیست جذبی یون cr(v?) با انواع زیست جاذب ها (جذب سطحی همراه با کاهش) مطابقت دارد. بررسی تاثیر مقدار جاذب بر میزان جذب سطحی نشان داد که با افزایش مقدار جاذب در حالی که سایر پارامترها ثابت نگه داشته شدند درصد جذب سطحی افزایش می یابد به طوری که در نهایت با مقدار جاذب g/l8/2 تمامی یون های کروم از محلول (mg/l10) حذف شدند.. در بررسی تاثیر قدرت یونی از الکترولیت nano3 استفاده گردید. حضور nano3 ظرفیت جذب سطحی را تقریبا به نصف کاهش داد. تاثیر قوی قدرت یونی نوعا برای کمپلکس های کره خارجی است و کاهش میزان زیست جذبی با افزایش قدرت یونی نشان گر این است که زیست جذبی یون cr(v?) شامل برهم کنش های الکتروستاتیک است. بررسی تاثیر ذرات جاذب نشان داد که ذرات کوچک تر ظرفیت جذب سطحی را افزایش می دهند زیرا هر چه اندازه ذرات جاذب کوچک تر باشد، مساحت سطح به ازای واحد وزن جاذب بیشتر می شود و از این رو ظرفیت جذب سطحی و درصد آن افزایش می یابد. سینتیک جذب سطحی از مدل شبه مرتبه دوم پیروی می کند. داده های تعادلی با ایزوترم لانگ مویر تطبیق دارند. مقدار محاسبه شده برای qmax برابر (mg/g)57/17 است. در بررسی اثر اصلاح شیمیایی بر میزان جذب سطحی از سیتریک اسید استفاده گردید. حضور سیتریک اسید ظرفیت جذب سطحی را تقریبا دو برابر افزایش داد. اما از آن جایی که مزیت اصلی زیست جذبی یعنی سازگاری با محیط زیست و صرفه اقتصادی با اصلاح شیمیایی از بین می رود بنابراین ترجیح داده می شود که از آن استفاده نشود از طرف دیگر می توان با افزایش مقدار زیست جاذب بدون اصلاح شیمیایی ظرفیت جذب سطحی را بالا برد. به عنوان مثال با دو برابر کردن مقدار زیست جاذب می توان میزان حذف کروم را از محلول به رقم حذف آن با استفاده از جاذب اصلاح شیمیایی شده رساند و با توجه به ارزانی و فراوانی زیست جاذب پیشنهادی، افزایش مقدار جاذب هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر اقتصادی بر اصلاح شیمیایی ترجیح داده می شود. به علاوه کارایی پوست لیمو شیرین در جذب سطحی یون هایی مانند سلنیت، پرمنگنات و مس ارزیابی شد و این جاذب توانست با ظرفیت خوبی این یون ها را از محلول جدا کند. بنابراین با توجه به محدودیت تکنولوژی های متداول برای تصفیه فاضلاب محتوی فلزات سنگین (کارایی کم یا گران بودن)، زیست جذبی با استفاده از جاذب های طبیعی و ارزان قیمت می تواند یک روش جایگزین برای تصفیه چنین فاضلاب هایی باشد