رابطه برخی از متغیرهای پیکرسنجی با مقاومت مجرای نای در دانشجویان دختر دارای اضافه وزن

هدف این تحقیق تعیین رابطه ی برخی از متغیرهای پیکرسنجی با مقاومت مجرای نای دانشجویان دختر غیرورزشکار دارای اضافه وزن دانشگاه شهید چمران اهواز میباشد. بدین منظور تعداد 83 نفر از دانشجویان دختر غیرورزشکار دارای اضافه وزن ساکن در مجتمع خوابگاهی با میانگین سنی2 ± 21.04 سال، قد 5±159.11 سانتیمتر، وزن 6±68.96 کیلوگرم و شاخص توده بدن 1±27.44 کیلوگرم بر مترمربع به صورت هدفدار به عنوان حجم نمونه ی تحقیق انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای اجرای پژوهش قد، وزن، دور کمر، نسبت دور کمر به دور لگن، شاخص توده بدن و شاخصهای مقاومت مجرای نای (fvc,fev1) اندازه گیری شد. برای تعیین رابطه بین متغیرهای پیکرسنجی (قد، وزن، دور کمر، نسبت دور کمر به دور لگن، شاخص توده بدن) با شاخص های مقاومت مجرای نای (fvc,fev1) از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین قد و وزن با fvc وfev1 رابطه معنی داری وجود ندارد ولی بین متغیرهای اندازه دورکمر، نسبت دورکمر به دور لگن و شاخص توده بدن با fvc وfev1 رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد(05/0< p ).بر اساس نتایج تحقیق می توان اظهار داشت که تجمع چربی بخصوص در ناحیه شکم و قفسه سینه به دلیل اثرات مکانیکی که بر عملکرد قفسه سینه وارد میکند، موجب کاهش در شاخص های مربوط به مقاومت مجرای نای می شود.