بررسی تأثیر نورپپتیدهایcalcitonin gene related peptide (cgrp) و substance p (sp) بر تکثیر، بروز مولکولهای چسبان سلولی و قدرت کلنی زایی سلولهای cd34+ خون بند ناف

تعامل واسطه های بیولوژیک از جمله سایتوکاینها و نوروپپتیدها در بافتهای خونساز بر فعالیت سلولهای ایمونوهماتوپوئتیک موثر است. عمدهٌ مطالعات در این زمینه بر نقش سایتوکاینها متمرکز بوده و شناخت نقش تنظیمی نوروپپتیدها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا در این تحقیق اثر دو نوروپپتید spو cgrp، بر سلولهای بنیادی خون بندناف بررسی شد. پس از نمونه گیری از خون بندناف و جداسازی سلولهای بنیادیcd34+ به وسیله macs، سلولها در مجاورت کوکتل سایتوکاینی (il3،il6،fl،tpo،scf) و غلظتهای مختلف نوروپپتیدهای sp وcgrp کشت داده شدند. در روز صفر ( قبل از کشت )، 7 و 11 روز پس از کشت، سلولها ار نظر بیان مولکولهای چسبان، از جمله cd44،cd62l، cxcr4 و cd49e با فلوسایتومتری چک شدند، همچنین تغییرات بیان ژن cxcr4با rt-pcr real time ارزیابی شد. پس از گذشت دورهٌ زمانی 7 و 11 روز، تکثیر سلولها بررسی شد. همچنین با تست تشکیل کلنی، قدرت تمایزی این سلولها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که 7 روزکشت با نوروپپتیدها باعث افزایش تعداد سلولهای هسته دار می شود. غلظت m9-10 نوروپپتید sp و/ یا cgrp سبب افزایش تکثیر سلولهای -cd34+ cd38 شد. افزایش درصد مولکولهای چسبان در گروه نوروپپتیدی بویژه کشت 7 روزه دیده شد. نتایج real time rt-pcr افزایش بیان ژن cxcr4 را در سلولهایی که 11 روز با غلظت m9-10 نوروپپتید sp و cgrp کشت داده شده بودند در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. همچنین به ترتیب تمایل به تشکیل رده های اریتروییدی و گرانولو میلوییدی در کشتهای تیمار شده با sp و cgrp دیده شد. بنابراین، علاوه بر سایتوکاینها، نوروپتیدهای sp و cgrp در تنظیم ویژگیهای سلولهای بنیادی موثرند و استفاده از آنها می تواند راهی جهت بهبود و غلبه بر محدودیتهای استفاده از سلولهای بنیادی خون بند ناف از جمله تعداد کم و بیان کم مولکولهای چسبان باشد.