تأثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا رشد یافته در هایدروپونیک

خربزه رقم گالیا (cucumis melo var. reticulatus l. naud. cv. galia) متعلق به تیره cucurbitaceae و جنس cucumis می باشد. اهمیت پتاسیم در بهبود کیفیت میوه ها با افزایش میزان قند و مواد جامد محلول و نقش کلسیم در افزایش میزان سفتی و عمر پس از برداشت میوه ها موثر می باشد. همچنین این امکان وجود دارد که نسبت پتاسیم به کلسیم بر روی طعم و مزه و انبارمانی اثر مهمی بر رشد و عملکرد این محصول داشته باشد. بدین جهت برای بررسی تاثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا آزمایشی در سال 1388-1387 در گلخانه تحقیقاتی هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز صورت گرفت. در این آزمایش نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم در سه تکرار و شش تیمار (4، 5/3، 3، 5/02، 2، 5/1) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بر خربزه رقم gali اعمال گردید بستر کشت مورد استفاده در این آزمایش، مخلوطی از پرلایت و ورمی کولایت ریز و درشت با نسبت حجمی (v/v 3:1) و در کانال های بتونی به طول سه متر و به تعداد 12 عدد بود. بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر شاخص های رشد نظیر ارتفاع بوته، تعداد گره، طول میانگره، سطح برگ، وزن تر و وزن خشک برگ، ساقه، میوه و درصد وزن خشک برگ، ساقه، میوه معنی دار بوده به طوریکه در نسبت بهینه پتاسیم به کلسیم یعنی نسبت 3 سطح برگ، وزن تر و خشک ساقه، برگ، میوه و درصد وزن خشک برگ و ساقه و میوه حداکثر بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تیمار های به کار رفته بر خصوصیات فیزیولوژیکی نظیر شاخص کلروفیل، غلظت نیترات دمبرگ و همچنین غلظت عناصری مانند فسفر برگ، پتاسیم برگ و میوه، کلسیم برگ و میوه و نسبت پتاسیم به کلسیم برگ و میوه تاثیر ادامه چکیده پایان نامه معنی داری داشته است به طوریکه بیشترین غلظت پتاسیم و کلسیم برگ و میوه بترتیب در نسبت 4 و 5/1 پتاسیم به کلسیم و کم ترین این صفات بترتیب در نسبت 5/1 و 4 پتاسیم به کلسیم مشاهده شد. شاخص کلروفیل در نسبت 2 حداکثر بود. همچنین، کم ترین میزان نیترات دمبرگ در نسبت 5/1 مشاهده شد و با افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم در مقدار این شاخص فیزیولوژیکی افزایش معنی داری مشاهده شد. ولی این تیمار ها بر غلظت نیتروژن برگ و فسفر میوه تاثیری نداشتند. نسبت-های مختلف پتاسیم به کلسیم بر صفات کیفی خربزه گالیا معنی دار بود. تیمارها بر مقدار سفتی میوه، درصد مواد جامد محلول و نسبت tss/ta تاثیر معنی داری داشتند بطوریکه بترتیب با افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم سفتی میوه کاهش، درصد مواد جامد محلول افزایش و نسبت tss/ta افزایش یافت. بیشترین قطر و طول میوه در نسبت 3 مشاهده شد. نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر ph، ec آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون معنی دار شد. نسبت پتاسیم به کلسیم روی ضخامت گوشت میوه و درصد پسابیدگی تأثیر معنی داری گذاشت به طوریکه بیشترین میزان ضخامت گوشت میوه مربوط به نسبت 3 بود. بیشترین مقدار درصد پسابیدگی در نسبت 4 دیده شد و کمترین مقدار در نسبت 5/2 بود. همچنین نتایج نشان داد که نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم تاثیر معنی داری در سطح احتمال 1% بر عملکرد خربزه گالیا دارد. بیشترین عملکرد (65/9 کیلو گرم) در نسبت 3 و کم ترین عملکرد مربوط به نسبت 4 بود. با توجه به نتایج بدست آمده، کاربرد نسبت پتاسیم به کلسیم صفات کمی، کیفی، فیزیولوژیکی و رویشی خربزه گالیا را تحت تاثیر قرار می دهد لذا می-بایست با توجه به هدف مورد نظر، میزان بهینه این نسبت را مورد استفاده قرار داد. در این آزمایش نسبت پتاسیم به کلسیم برابر 3 حداکثر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی خربزه گالیا رشد یافته در هایدروپونیک را نشان داد.