نقش سبک دلبستگی و ازدست دادن والدین درسن زیر18 سال در مبتلایان به وابستگی به تریاک در مراجعین به مرکز ملی مطالعات اعتیاد

یافته های پژوهشی نقش بنیادین متغیرهای متعدد مربوط به کنش وری و رفتار خانوادگی را در دوزمینه پیشگیری و پیدایش اختلالات مصرف مواد نشان داده اند. گستره و عمق نفوذ و تاثیر گذاری متغیرهای خانوادگی بر حسب اهمیت شان از زوایای مختلف بررسی گردیده اند.دلبستگی از مفاهیم اساسی در نظریه بالبی است. وی معتقد است که دلبستگی نیازی نخستین است و از هیچ نیاز دیگری مشتق نشده است. بالبی در قلمرو دلبستگی بر دو نکته مهم تاکید می کند : اول آنکه کودک از نظر ژنتیکی برای واکنش هایی آمادگی دارد و دوم اینکه رفتار دلبستگی متحول می گردد هدف از مطالعه ما بررسی ارتباط بین وابستگی به مصرف تریاک با سبک دلبستگی و از دست دادن والدین در سنین زیر 18 سال تعیین انواع سبک دلبستگی در گروه مبتلا و غیر مبتلا به وابستگی به تریاک بود.مطالعه به روش مورد-شاهد مقایسه ای انجام شد . جامعه پژوهش شامل کلیه افراد وابسته به مصرف تریاک بودکه جهت درمان به مرکز مطالعات اعتیاد مراجعه کرده اندو دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند . روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. از پرسشنامه (aai) سبک های دلبستگی بزرگسالان استفاده شد.3/17% از موارد در سن زیر 18 سالگی والدین خود را از دست داده بودند. 7/10% از موارد در سن زیر 18 سالگی والدین خود را از دست داده بودند.تفاوت بین دو گروه معنی دار نبود.متوسط سن از دست دادن والدین در گروه مورد 4.4±11.6و در گروه شاهد 4.8±12.1 بودو تفاوت بین دو گروه معنی دار نبود.از بین افرادی که در گروه مورد والدینشان را از دست داده بودند، 4/29% سبک دلبستگی ایمن، 2/41% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، و 4/29% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا داشتند. در حالیکه در کسانی که گروه مورد والدینشان را از دست نداده بودند، 3/33% سبک دلبستگی ایمن،5/36% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی،و 1/30% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا داشتندکه این تفاوت معنی داری نبود. از دست دادن والدین بین گروه مورد و شاهد مورد مقایسه قرار گرفت که ارتباط معنی داری بین این دو وجود نداشت.از بین افرادی که در گروه شاهد والدینشان را از دست داده بودند، 8/36% سبک دلبستگی ایمن،5/10% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، و 6/52% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا داشتند. افرادی که در گروه شاهد والدینشان را از دست نداده بودند،6/38% سبک دلبستگی ایمن،3/34% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی،و 1/27% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا داشتند.این تفاوت معنی داری بود. در گروه مورد6/32% سبک دلبستگی ایمن،4/37% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی ، و 30% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگر داشتند. مقایسه سبک دلبستگی بین گروه مورد و شاهد ارتباط معنی داری را نشان نداد ولی رگرسیون binary logistic نشان داد که گروه ناایمن اجتنابی بیشتر از گروه ایمن احتمال ابتلا به سوء مصرف مواد مخدر را دارد هرچند این تفاوت معنی دار نیست. در گروه ناایمن دوسوگرا 2/1 برابر بیشتر از گروه ایمن احتمال ابتلا به سوء مصرف مواد مخدر را دارد هرچند که ارتباط معنی داری ندارند.در گروه شاهد2/37% سبک دلبستگی ایمن،7/33% سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی ، و1/29% سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا داشتند. بیشترین سبک دلبستگی در گروه شاهد ، سبک دلبستگی ایمن است.وجود سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی در کسانی که والدین خود را از دست داده بودند ، 96/0 برابر کسانی بود که والدین خود را از دست نداده بودند. و این ارتباط معنی دار نبود. وجود سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا در کسانی که والدین خود را از دست داده بودند 49/1 برابر کسانی بود که والدین خود را از دست نداده بودند که این ارتباط نیز معنی دار نبود. کلمات کلیدی: وابستگی، سبک دلبستگی، از دست دادن والدین، از پرسشنامه (aai) سبک های دلبستگی بزرگسالان، سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا