بررسی موتاسیون های ناحیه پروموتر ژن کلرتیکولین در 300 بیمار مبتلا به پسیکوز با معیارهای تشخیصی dsm-iv-tr از شهر تهران

ناحیه کروموزومی 19p 13.2 دارای پیوستگی پیشنهادی با اختلال اسکیزوافکتیو می باشد. این ناحیه حاوی ژن کلرتیکولین بوده که یک چاپرون پروتئین اندوپلاسمی متصل شونده به کلسیم را کد می کند. بیان وابسته به تکامل و مختص بافت این ژن در ماده خاکستری مغز همزمان با ظهور فنوتیپ پسیکوزها می باشد. ما در سال های اخیر موتاسیون هایی را در ناحیه پروکسیمال پروموتر و توالی کد کننده این ژن در اختلال اسکیزوافکتیو گزارش کرده ایم. بر پایه شواهد همپوشانی ژنتیکی در طیف اختلالات روانی، ما به بررسی این ژن با استفاده از تکنیک pcr/sscp در 300 بیمار مبتلا به پسیکوز و 710 کنترل پرداختیم. ما یک موتاسیون بی نظیر در نوکلئوتید 220- از جایگاه آغاز رونویسی، واقع در یک بلوک ژنومی حفاظت شده در ناحیه پروموتر این ژن پیدا کردیم که در چهار مورد پسیکوز شامل اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوافکتیو و اختلال دوقطبی i رخ داده است. این موتاسیون منحصر به فرد، توالی پروموتر انسانی را به انواع نیاکانی موجود در شامپانزه، رزوس ماکاک، موش و غیره بر می گرداند و اشاره به نقش بلوک ژنومی حاوی این نوکلئوتید در تکامل عملکردهای پیچیده تر مغزی مختص انسان ( مانند شناخت) دارد، که همواره در پسیکوزها مختل است. یافته های ما پیشنهاد می کند که کلرتیکولین نه تنها یک نامزد محتمل در طیف پسیکوزهاست، بلکه همچنین، ممکن است ژنی مهم در فرایندهای پیچیده تر مغزی منحصر به انسان باشد.