بررسی رفتار دیوار برشی مرکب با توجه به تغییر ضخامت و فواصل برش گیرها

یکی از سیستم های نوین مقاوم در برابر بارهای جانبی دیوار برشی مرکب می باشد. این نوع دیوار متشکل است از یک ورق فولادی که پوشش بتنی در یک یا دو طرف آن قرار می گیرد و در واقع یک عامل سخت کننده برای کمانش ورق فولادی تلقی می گردد. همچنین این پوشش بتنی میتواند در تحمل بار نیز مشارکت داشته باشد. برای اتصال بتن به ورق فولادی در این دیوار از برشگیر ها استفاده می شود که با توجه به لزوم ایجاد عملکرد مرکب، نقش بسیار مهمی را در رفتار این سیستم بر عهده دارند. در این تحقیق به بررسی اثر فاصله و ضخامت برشگیرها بر رفتار لرزه ای دیوار برشی مرکب پرداخته شده است، بدین منظور 9 نمونه دیوار برشی مرکب یک، سه و پنج طبقه، با ابعاد دهانه m3*m4 و با مقیاس کامل، با یک طرف بتن و بدون شکاف در نرم افزار اجزاء محدود abaqus مدل گردیده و تحت آنالیز استاتیکی افزاینده غیر خطی قرار گرفته اند. طراحی برشگیرها در آنها بگونه ای انجام گرفت که در تمام حالات، برش یکسانی توسط مجموعه آنها تحمل گردد. برشگیر های مورد بررسی در این تحقیق از نوع بولتهای با مقاومت بالا می باشند که برای پوشش بتنی پیش ساخته می توان از این نوع برشگیرها استفاده نمود. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که در نمونه های یک و پنج طبقه رفتار مشابهی را از نظر مقاومت نهایی بین آرایش های مختلف شاهدیم، اگر چه تغییر مکان غیر ارتجاعی نمونه های مختلف در حالت پنج طبقه با یکدیگر متفاوتند. در نمونه های سه طبقه نیز تغییرات قابل توجهی را بین نمونه های مختلف از نظر مقاومت نهایی و تغییر مکان غیر ارتجاعی شاهدیم. و سرانجام، اینکه سختی اولیه نمونه های با آرایش های مختلف، در حالتهای یک، سه و پنج طبقه، مشابه است که علت آنرا می توان در کاهش تغییر مکان نسبی بین فولاد و بتن و در نتیجه کاهش اثر آرایش برشگیرها در ناحیه ارتجاعی در دانست.