بررسی اثر تعداد رکورد زلزله در برآورد سطح عملکرد ساختمانهای بتنی نامتقارن

امروزه با توسعه روش طراحی بر اساس سطح عملکرد به عنوان روشی توانمند، استفاده از آنالیزهای دینامیکی غیرخطی افزایش قابل‏توجهی یافته ‏است. پاسخ‏های به دست آمده از این روش نسبت به رکورد انتخاب شده بسیار حساس می‏باشند. بر پایه چنین حساسیتی آیین‏نامه‏های لرزه‏ای نظیر استاندارد 2800 مهندسین طراح را ملزم به استفاده از حداقل سه رکورد و در نظر گرفتن پاسخ حداکثر برای تعیین سطح عملکرد و یا هفت رکورد و تعیین سطح عملکرد بر اساس پاسخ میانگین می‏کنند. از طرفی با آسیب‏های فراوانی که طی زلزله‏های گذشته بر ساختمان‏ها‏ی نامتقارن وارد آمده است لزوم ارزیابی رفتار این ساختمان‏‏ها‏ طی زلزله بیش از پیش احساس می‏شود. لذا دراین تحقیق به بررسی اثر تعداد رکورد زلزله در برآورد سطح عملکرد ساختمان‏ها‏ی بتنی نامتقارن با دیوار برشی تحت زلزله‏های حوزه دور پرداخته شده است.‏ بدین منظور دو ساختمان پنج و ده طبقه به عنوان ساختمان‏ها‏ی مبنا تحلیل و طراحی گردیده است. برای بررسی نتایج در ساختمان‏ها‏ی نامتقارن بدون در نظر گرفتن اثر ضوابط طراحی، با تغییر محل مرکز جرم، ساختمان‏ها‏ی نامتقارن به دست آمده‏اند. در ابتدا پاسخ میانگین هر یک از مدل‏ها تحت هفت رکورد به دست آمده است. سپس برای بررسی اثر تعداد رکورد در برآورد سطح عملکرد، سطح عملکرد بر اساس پاسخ حداکثر هر یک از ترکیبات سه تایی که منجر به کمترین و بیشترین پاسخ نسبت به پاسخ میانگین می‏شوند، تعیین و نتایج حاصل مقایسه گردیده‏اند. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که پاسخ نهایی به دست‏ آمده بر اساس پاسخ حداکثر سه رکورد، اختلاف قابل ملاحظه‏ای با پاسخ به دست آمده از پاسخ میانگین دارد. در ساختمان‏های با ارتفاع متوسط، با افزایش خروج از مرکزیت حساسیت نتایج نسبت به تعداد رکوردها به ویژه در لبه نرم محسوس‏تر است. در حالی که در ساختمان‏های بلند این روند سیر نزولی پیدا می‏کند.