اثرات شوری و درجه حرارت روی بازماندگی، برخی شاخص های رشد، ترکیب تقریبی لاشه و پارامترهای بیوشیمیایی خون در بچه ماهیان سفید rutilus frisii kutum (kamenskii, 1901)

با توجه به اهمیت اقتصادی و ارزش تجارتی ماهی سفید در صنعت آبزی پروری کشور از یک سو و کمبود اطلاعات در زمینه ی شرایط بهینه رشد این ماهی در کارگاه های تکثیر و پرورش از سوی دیگر، این تحقیق به منظور تعیین شرایط اپتیمم دمایی و شوری جهت پرورش موفقیت آمیز این گونه تا رسیدن به وزن رهاسازی انجام شد. در تحقیق حاضر، تاثیر دو فاکتور مذکور در آبزی پروری روی برخی شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیب تقریبی لاشه و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهیان سفید مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا، بچه ماهیان با میانگین وزن 02/0± 22/0 گرم تحت سطوح مختلف شوری (0، 2، 4، 7 و10 گرم در لیتر) و درجه حرارت (24، 28 و 32 درجه سانتیگراد) به مدت 2 ماه پرورش یافتند. جهت دستیابی به سطوح شوری و درجه حرارت مورد نظر، شوری آب به تدریج به میزان 2 گرم بر لیتر و درجه حرارت به میزان 1 درجه سانتیگراد در هر 24 ساعت افزایش یافتند. در پایان دوره آزمایش، عمل خونگیری از طریق قطع ساقه دمی انجام و پارامترهای خونی شامل گلوکز، کلسترول، پروتئین کل، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، هماتوکریت و ترکیب تقریبی لاشه بچه ماهیان (رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی) مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که وزن اکتسابی (wg)، نرخ رشد روزانه (dgr)، ضریب تبدیل غذایی (fcr)، نرخ رشد ویژه (sgr) و درصد افزایش وزن بدن (%bwg) بچه ماهیان در پایان دوره آزمایش به طور معنی داری تحت تاثیر درجه حرارت و شوری قرار گرفتند (01/0>p) ولیکن اثر متقابل این دو فاکتور بر پارامترهای مذکور معنی دار نبود (05/0p) ولیکن اثر شوری و همچنین اثر متقابل درجه حرارت و شوری بر هماتوکریت معنی دار نبود (05/0<p).