تدوین شناسه های صرفی و نحوی در دوره ی میانه

این مطالعه "تدوین شناسه های صرفی و نحوی در دور? میانه" برای بررسی تحلیلی و مطالعه در زمانی و هم زمانی شناسه های دور? میانه و شناخت انواع و نقش های واژگان انجام گرفته است. اسناد و مدارک موجود از زبان های دور? میانه (ایرانی میان? غربی) جمع آوری شد، سپس تحولات و دگرگونی های آنان و بررسی ساختاری و دستوری آنها برای شناخت شباهت ها و تفاوت های این زبان ها با یکدیگر از طریق تحقیق نظری و شیو? تحلیل محتوا به روش کتابخانه و فیش برداری صورت گرفت؛ ساختار آن دارای (مقدمه، آواشناسی، اسم، صفت، واژه سازی، عدد، ضمیر، قید، حروف اضافه، حرف ربط، اصوات، فعل، جمله سازی) می باشد و در پایان نیز نتیجه گیری و فهرست منابع و مأخذ آورده شد.در این مطالعه سعی برآن بوده است که به تدوین قاعده ای درجهت آسان نمودن شناخت انواع ونقش واژگان دراین زبان هاپرداخته شود.شباهت های این زبان ها به یکدیگر با وجود تفاوت های ظاهری که میان آنها دیده می شود نشان دهند? این است که از یک اصل (ایرانی باستان) مشتق شده اند و زبان فارسی جدید به عنوان دنبال? این زبان ها از جهت اصوات واج ها، از نظر نظام زبانی یا دستگاه صرفی و نحوی، واژگان و بارهای معنایی آنان دچار تغییر و تحول شده است.