تاثیر بارهای دینامیکی در تغییرشکل های پیش رونده مخازن تحت فشار با نسبت های ابعادی قطر به ضخامت مختلف

هدف از این تحقیق، مطالعه و بررسی پدیده تغییرشکل های پیش رونده در مخازن تحت فشار استوانه ای با نسبت های قطر به ضخامت مختلف و با دو جنس فولاد mild steel و stainless steel به همراه ممان های سیکلیک ناشی از اثرات زلزله، مورد استفاده در نیروگاه های اتمی می باشد.این پدیده بر اساس انتخاب مدل سخت شوندگی سینماتیکی غیرخطی و بسط آن به مدل ترکیبی مورد بررسی نظری قرار گرفته است. با استفاده از سیکل های پایدار شده به دست آمده از آزمون تجربی، مدل پلاستیسیته با داده های تجربی کالیبره شده و رفتار ماده تحت اثر بارگذاری سیکلی بهبود یافته است. تحلیل عددی و مقایسه نتایج به دست آمده از این طرح با نتایج تجربی موجود در ادبیات فن، پیش بینی پدیده تغییرشکل های پیش رونده محیطی می باشد. نتایج نشان می‎دهند که ابتدا در روشهای عددی و تجربی نرخ افزایش تغییرشکل های پیش رونده زیاد بوده و سپس با افزایش تعداد سیکل ها کاهش می‎یابند. نرخ کرنش های پیش رونده در ارتباط با اندازه فشار داخلی، ممان تناوبی و ثابت های مواد در مدل سختی می باشد. در دامنه تنش میانگین غیر صفر کم، نتایج به دست آمده از روش عددی به نتایج حاصل از مقادیر تجربی نزدیک می باشد در این حالت ابتدا پدیده تغییرشکل های پیش رونده گذرا و پس از چندین سیکل حالت پایدار ایجاد می شود. در دامنه تنش میانگین غیرصفر بزرگ، نتایج حاصل از روش عددی در مقایسه با نتایج تجربی فراتخمین می باشند که در این حالت تغییرشکل های پیش رونده قابل توجهی پیش بینی می شود. در بررسی این پدیده به علت عدم وجود تنش های حرارتی، اثرات خزش مورد نظر نبوده و ضمنا اثر فرکانس بارهای اعمالی در پدیده تغییرشکل های پیش رونده مورد نظر می باشد. به طوری که با دور شدن از فرکانس تشدید، تغییرشکل های پیش رونده کاهش می یابند. مقایسه نتایج به دست آمده با معادله 9 در کدasme نشان می دهد که ضریب ایمنی 4.5 برای شدت تنش مجاز طراحی در این معادله برای نسبت ممان های پایین مناسب و برای نسبت ممان های بالا می تواند محافظه کارانه ‎باشد.