مقایسه و تحلیل پنجاه قصیده از مسعود سعد و پنجاه قصیده از جمال الدین عبد الرزاق اصفهانی از نظر بدیع لفظی

الف. موضوع و طرح مسئله(اهمیت موضوع و هدف):موضوع این پایان نامه بدیع لفظی است.هدف،مقایسه و تحلیل بدیع لفظی در پنجاه قصیده از مسعود سعد و پنجاه قصیده از جمال الدین اصفهانی و نشان دادن سبک هر شاعر با توجه به نسبت و نحوه استفاده او از این آرایه ها،است. ب. مبانی نظری شامل مرور مختصری از منابع، چارچوب نظری و پرسشها و فرضیه ها: منابع، کتب معتبر بدیع و دیوان شاعران و بعضی منابع فرعی بوده است. با توجه به این نسبت ها هر شاعر متعلق به کدام سبک است و نقش او در ایجاد یا تحول یک سبک از جمله پرسش ها و اینکه نسبت و نحوه استفاده شاعران از صنایع لفظی نقش عمده ای در زیبایی شعر آن ها دارد از جمله فرضیه های این اثر بودند. پ.روش تحقیق شامل تعریف مفاهیم، روش تحقیق، جامعه مورد تحقیق، نمونه گیری و روشهای نمونه گیری، ابزار اندازه گیری، نحو? اجرای آن، شیو? گرآوری و تجزیه و تحلیل داده ها: روش تحقیق کتابخانه ای، جامعه آماری دیوان دو شاعر و تحلیل بر اساس نسبت های به دست آمده بود. ت. یافته های تحقیق: از سی وهفت آرایه بررسی شده، هر شاعر از سی مورد آن بهره بردند، در انواع سجع و جناس جمال الدین و در انواع تکرار مسعود سعد استفاده بیشتری کرده اند.در آرایه تلمیع نیز نسبت استفاده جمال الدین اصفهانی بیشتر بوده است. ث. نتیجه گیری و پیشنهادات: نتیجه به دست آمده این است که با توجه به آمار به دست آمده مسعود سعد شاعر سبک خراسانی و جمال الدین اصفهانی شاعر سبک بینابین است.پیشنهاد نگارنده این است که باید آثار تمام شاعران از دیدگاه ادبی مورد بررسی قرار بگیرد تا بتوانیم بر اساس آن سبک شخصی هر شاعر و سبک هر دوره شعر فارسی را شناسایی کنیم.