ارزیابی و اندازه گیری سطح هم سویی بین فناوری اطلاعات و کسب و کار در سازمان

هم سویی راهبردی فناوری اطلاعات و کسب وکار مدت های مدیدی است که به عنوان موضوع کلیدی برای مدیران مطرح شده است. با افزایش اهمیت به کارگیری فناوری اطلاعات در کسب و کار، موضوع هم سویی فناوری اطلاعات و کسب و کار نیز حیاتی تر شده است. مطالعات گذشته عوامل عمده تاثیرگذار درهم سویی را مشخص نموده اند و همچنین نشان می دهند که دستیابی به هم سویی بسیار دشوار است. دراین مطالعه عوامل موثر در هم سویی، در قالب طبقات عوامل انسانی، فرایندی، سازمانی، توانمندساز و بازدارنده، دسته بندی شده اند. در تکمیل پرسش نامه ارایه شده، عوامل بازدارنده فرهنگ ایرانی و سیستم های دولتی کشورمان جهت رسیدن به نتایج واقعی تر به مجموعه عوامل اضافه شده است. این مطالعه در یکی از سازمان های دولتی کشورمان انجام شده است. یافته های مطالعه از اهمیت پرداختن به موضوع هم سویی و به کارگیری نتایج در برنامه ریزی راهبردی سازمان ، گواهی می دهد. علاوه براین، مطالعه، ازطریق تحلیل عاملی مدلی ساختاری برای ارتباطات هم سویی فناوری اطلاعات و کسب و کار و عوامل موثر در آن ها ارایه نموده، اولویت و میزان اهمیت عوامل را تعیین نموده است. با تحلیل شکاف، محلی که سازمان باید تمرکز خود را برای کسب موفقیت، بر روی آن قراردهد، مشخص و بدین وسیله راهبردهای رسیدن به هم سویی را استخراج کرده است.