پژوهشی بر ملاحظات اقلیم شناسی دربرنامه ریزی صنعت توریسم (با تاکید بر گردشگری روستایی شمال استان آذربایجان غربی)

امروزه صنعت توریسم فراتر از یک صنعت به مثابه یک پدیده پویای جهانی و اجتماعی در آمده است. در چهار دهه گذشته صنعت گردشگری یکی از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی بسیاری از کشورها بوده است و به این لحاظ کشورها تلاش می کنند سهم بیشتری از جمعیت گردشگر را به خود اختصاص دهند. با توجه به اهمیت عوامل اقلیمی در برنامه ریزی گردشگری و به علت تواناییهای بالقوه و طبیعت پاک و دست نخورده مناطق روستایی شمال استان آذربایجان غربی، این منطقه یکی از نمونه های قابل توجه در زمینه صنعت گردشگری می¬باشد. در این مطالعه برای بررسی کلیماتوریسم مناطق روستایی شمال استان آذربایجان غربی اطلاعات اقلیمی در قالب فایلهای رقومی از سازمان هواشناسی تهیه گردید. متغیرهای مورد استفاده عبارتند از: متغیرهای هواشناسی(شامل دما، رطوبت، میزان ابرناکی آسمان و...)؛ متغیرهای فردی(شامل وزن، قد، سن و جنسیت)؛ متغیرهای موقعیتی(طول وعرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا)؛ دسته دیگری از اطلاعات از جمله میزان پوشش لباس(بر حسب کلو) و نیز میزان انرژی فعالیت¬های انسانی (بر حسب وات). اطلاعات مذکور در قالب شاخص¬های آسایشی میانگین نظرسنجی پیش¬بینی شده(pmv)، دمای معادل فیزیولوژیک(pet) و شاخص دمای موثر استاندارد(set) در ایستگاههای سینوپتیک موجود در منطقه مورد مطالعه، بررسی و زمان آسایش اقلیمی مشخص شد. نهایتا برای اطمینان بیشتر در برنامه¬ریزی و مدیریت توریسم در منطقه، پدیده¬های اقلیمی مخاطره¬آمیز برای گردشگران(مثل وقوع تگرگ، صاعقه و تندر، گرد و غبار و...) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که زمان آسایش آب و هوایی گردشگران برحسب نوع شاخص و موقعیت ایستگاه مورد مطالعه متفاوت بوده و از ماه اردیبهشت تا مهر متفاوت می¬باشد. همچنین پدیده¬های اقلیمی خطرآفرین، محدودیت چندانی را برای گردشگران ایجاد نمی¬کنند.