برهمکنش سالیسیلیک اسید و شوری بر ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی آویشن باغی (thymus vulgaris l.) و اکلیل کوهیl.) (rosmarinus officinalis

این پژوهش به منظور بررسی برهمکنش تیمار های مختلف سالیسیلیک اسید و شوری بر ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گیاه دارویی آویشن باغی و رزماری صورت گرفت. در این پژوهش تیمارهای شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مول در لیتر) در شرایط کنترل شده گلخانه به کار گرفته شد. همچنین تیمارهای سالیسیلیک اسید در چهارسطح (0، 150، 300 و450 قسمت در میلیون) به صورت محلول پاشی برگی صورت گرفت. از آنجایی که در این پژوهش بیشترین افزایش معنی دار سطح برگ و کارایی مصرف آب لحظه ای در تیمار 300 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید دیده شد ، چنین نتیجه گیری شد که بهترین و موثرترین تیمار سالیسیلیک اسید در رزماری تیمار 300 قسمت در میلیون است، در حالی که در آویشن باغی با توجه به اینکه وزن خشک و تر ریشه بیشترین افزایش معنی دار را در تیمار 150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید نشان دادند بهترین تیمار سالیسیلیک اسید 150 قسمت در میلیون بود.با توجه به نتایج ویژگی های بررسی شده در هر دو گیاه، حد تحمل شوری 100 میلی مول در لیتر بود. بهترین تیمار سالیسیلیک اسید در بررسی برهمکنش تیمار های مختلف سالیسیلیک اسید و شوری بر ویژگی های کمی رزماری تیمار150 قسمت در میلیون بود. در حالی که در آویشن باغی تیمار 450 قسمت در میلیون بهترین اثر های بهینه را نشان داد. نتایج بررسی درصد وزنی اسانس در رزماری تفاوت معنی دار نشان نداد، در حالی که در آویشن باغی در تیمار شوری 100 میلی مول در لیتر در بیشترین تیمار سالیسیلیک اسید (450قسمت در میلیون) بیشترین افزایش معنی دار مشاهده شد. در اسانس حاصل از آویشن باغی 44 ترکیب شناسایی شد که 2/99% اسانس را تشکیل می داد. عمده ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس در این گیاه عبارت از تیمول، پاراسیمن، گاما ترپینن و کارواکرول. میزان تیمول (39/6%) و کارواکرول (4/0%) بودند که در تیمار 150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسیدند.این در حالی بود که گاما ترپینن (11/6%) در تیمار 450 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسید.در اسانس رزماری 45 ترکیب شناسایی شد که 97/0% اسانس را تشکیل می داد. عمده ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس در این گیاه عبارت بودند از: آلفا پینن، کامفن، لیمونن، 1و 8 سینئول، کامفور، بورنئول، وربنون و ایزوبورنیل استات. میزان آلفا پینن (18/5%) و کامفن (6/2%) که در تیمار150 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و شوری 150 میلی مول در لیتر به بیشترین مقدار خود رسیدند. درحالی که لیمونن (7/0%)، 1و8 سینئول (12/4%)، کامفور (9/4%) در تیمار 450 قسمت در میلیون سالیسیلیک اسید و تیمار های مختلف شوری به بیشترین مقدار خود رسیدند.