آسیب شناسی زبان رادیو: مطالعه ی موردی برنامه های زنده ی گروه جوان و جامعه ی شبکه ی جوان

تحولات سریع جوامع بشری و هجوم سیل آسای تبادل اطلاعات، موجب تغییرات سریعی در زبان جوامع مختلف شده است. زبان فارسی نیز از این تغییرات بی نصیب نمانده است؛ خاصه که منابع تولید علم و فناوری در خارج از مرزهای آن است و با ورود هر پدیده ی جدیدی از دنیای دانش و فناوری، نام آن پدیده نیز وارد زبان فارسی می شود. رسانه های دیداری و شنیداری- از جمله رادیو و تلویزیون- تأثیر بسزایی در تغییرات زبانی هر جامعه دارند. بنابراین آسیب ها و غیرمعیارهای موجود در زبان این دو رسانه، به سرعت در میان مردم رواج می یابد. پژوهش پیش رو به بررسی آسیب های زبان رادیو می پردازد. یافتن الگوهای غیرمعیار زبان رادیو جوان، شناسایی علل و زمینه های بروز الگوهای غیرمعیار، و تقسیم بندی انواع این الگوها از اهداف این پژوهش است. چارچوب نظری پژوهش، برنامه ریزی زبانی است. برنامه ریزی زبان فعالیتی روشمند و سازمان یافته است که برای حل مسائل زبانی جامعه از طریق ایجاد تغییرات آگاهانه در ساخت یا کاربرد زبان انجام می گیرد. روش تحقیق در این پژوهش، ترکیبی از دو روش کیفی و کمّی است. جامعه ی آماری این پژوهش، برنامه های زنـده ی گـروه جوان و جـامعه در بهـار 87 است. مهم ترین یافته های تحقیق، الگوهای غیرمعیار زبان رادیو جوان است که عبارت اند از: کاربرد عبارات و جملاتی که ساختار غیرفارسی دارند؛ استفاده از واژگان بیگانه که معادل رایج فارسی دارند؛ به کارگیری واژگان کوچه بازاری و تعابیر عامیانه در برنامه هایی به غیر از نمایش.