بررسی اثر اسید سالیسیلیک و کیتوزان بر کیفیت و عمر انباری دو رقم توت (fragaria ananass)کردستان و کوئین الیزا

توت فرنگی با نام علمی(fragaria ananassa) میوه ای نافرازگرا است که به علت داشتن بافت نرم و آسیب پذیر عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. کاهش کیفیت در این میوه عموماًَََ به دلیل فعالیت متابولیکی بالا و پوسیدگی قارچی ناشی از کپک خاکستری است. تحقیقات زیادی در رابطه با افزایش عمر انبارمانی توت فرنگی صورت گرفته است. از آنجایی که پذیرش مواد با منشاء زیستی و طبیعی از طرف مصرف کنندگان به عنوان افزودنی های غذایی آسان تر صورت می گیرد لذا افزایش عمر انبارمانی و بهبود کیفیت میوه توت فرنگی توسط تیمار های طبیعی حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر تیمار با اسید سالیسیلیک و کیتوزان روی توت فرنگی رقم کردستان و کوئین الیزا به صورت آزمایش اول تیمار با اسید سالیسیلیک، در سه مرحله زمانی، دو هفته قبل از برداشت، دو هفته قبل از برداشت + بلافاصله بعد از برداشت و بلافاصله بعد از برداشت و سه غلظت شامل، صفر،5/1 و 3 میلی مول در لیتر اسید سالیسیلیک روی دو رقم کردستان و کوئین الیزا با سه تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و آزمایش دوم تیمار با کیتوزان در سه غلظت صفر ، 75/0 و 5/1 درصد و شاهد (تیمار خشک) به مدت 3 دقیقه و دو رقم کردستان و کوئین الیزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاًًًًََ تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. مواد جامد محلول، پی اچ، اسیدیته قابل تیتراسیون (گرم اسید سیتریک در 100 گرم وزن میوه)، سفتی بافت، درصد کاهش وزن، آنتوسیانین و همچنین کیفیت میوه ها تحت تأثیر تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی برای صفات کیفی، از هر واحد آزمایشی 5 میوه به طور تصادفی انتخاب و مورد آزمایش قرار گرفت. اندازه گیری در روز های 3، 7، 11، 15 و 19 پس از شروع نگهداری روی میوه ها انجام گرفت. کاربرد کیتوزان به طور معنی داری روی حفظ کیفیت و جلوگیری از کاهش وزن میوه ها تأثیر گذاشت و از پوسیدگی آن ها در انبار ممانعت نمود. به علاوه، افزایش غلظت کیتوزان عمر پس از برداشت میوه ها را افزایش داد و کیفیت آن ها را بهتر حفظ کرد. پوشش کیتوزان رسیدگی میوه را کند نمود و باعث حفظ سفتی و اسیدیته آن ها شد. اما هیچ اثر معنی داری بر مقدار مواد جامد محلول نداشت. غلظت 5/1 درصد کیتوزان اثرات یایدارتری بر صفات کیفی میوه ها در طی انبارداری گذاشت. تیمار اسید سالیسیلیک بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته، سفتی، کاهش وزن، آنتوسیانین و حفظ کیفیت کلی میوه ها اثر گذاشت اما هیچ تأثیر معنی داری بر hp آب میوه ها در سه مرحله اول اندازه گیری نداشت. طبق آزمایش انجام گرفته اسید سالیسیلیک نقش مهمی در حفظ کیفیت میوه بر جای گذاشت. بهترین زمان کاربرد، زمان بعد از برداشت و توأم قبل و بعد از برداشت و بهترین غلظت مورد استفاده، غلظت 5/1 میلی مول در لیتر اسید سالیسیلیک بود. لذا استفاده از اسید سالیسیلیک و کیتوزان عمر پس از برداشت را افزایش داده و باعث حفظ کیفیت میوه ها طی روز های پس از برداشت در هر دو رقم کردستان و کوئین الیزا شدند. در میان دو رقم بررسی شده رقم کوئین الیزا عمر انباری به مراتب بیشتری نسبت به رقم حساس کردستان داشت. در مجموع و بر اساس نتایج به دست آمده، تیمار کیتوزان اثرات بهتری بر سفتی میوه، جلوگیری از کاهش وزن و نگهداری کیفیت میوه ها داشت.