تغییر اسنادها و بهبود انگیزه ی آموختن در آموزنده گان دبیرستانی از راه پسخورانددهی

انجام هر کاری، و در آن میان آموختن، انگیزه ی ویژه آن کار را می خواهد. انگیزه ی آموختن چرایی و چگونگی ی آغاز، پی گیری، و انجام کار آموختن را فراهم می کند. به دلیل این انگیزه ی آموختن واکنش آموزنده گان در برابر مدرسه و فعالیت های کلاسی متفاوت است. این واکنش در برخی با اشتیاق، در برخی با اکراه، و در برخی با امتناع همراه است. هدف پژوهشی که در این جا گزارش شده است کمک به بهبود کیفیت آموزشی از راه شناساندن راهی برای تغییر اسنادها و بهبود انگیزه ی آموختن آموزنده گان بوده است. برای رسیدن به این هدف از برنامه ی آموزشی همراه با پس خورانددهی بهره برده شده است. در این برنامه با کارهای از پیش تعیین شده، به هر یک از آموزنده گان پس خوراند سازنده داده شد. برنامه ی آموزشی همراه با پس خورانددهی در یک چارچوب نیمه آزمایشی ی برساخته از دو گروه آموزنده و سه بار سنجش، در یک جاوگاه آموزشی آزمایش شد. دو گروه آموزنده دانش آموزان سال اول دبیرستان در آموزشگاه سلمان بودند که یک درس مشخص نیم سالی را گذراندند. در آغاز سبک اسنادی هر دو گروه با گویه نامه ی سبک اسنادی پیترسون و سلیگمن(1984) سنجیده شد. در حالی که به یکی از گروه ها که یک بختانه(تصادفی) برگزیده شده بود در دوازده نشست از نشست های معمولی یک درس پس خورانددهی شد، به گروه دیگر هیچ پس خوراندی داده نشد. پس از پایان پس خورانددهی، سبک اسنادی هر دو گروه سنجیده شد. همچنین پس از گذشت دو ماه، انگیزه ی آموختن هر دوگروه بازسنجی شد تا زمینه برای مقایسه فراهم شود. برای پردازش داده ها از آزمون آماره ای تی، جدول، و نمودار استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده ی این هستند که انگیزه ی آموختن آموزنده گان در دوره ای که در آن از برنامه ی آموزشی همراه با پس خورانددهی پیروی می شد، بهبود چشمگیر و پایدار یافته اند و اسنادهای آموزنده گان تغییر یافته اند.