طنز در ارتباط تصویری در ایران و سایر کشورها

بسیاری از طراحان ارتباط تصویری بر آن هستند تا بصورتی غیر مستقیم به موضوعات مورد نظر خود اشاره کنند. یکی از بهترین راه های رسیدن به یک ایده یِ جدید، گذار از روش های عادی و شناخته شده، به همراه استفاده از یک عامل تحریک کننده می باشد. در بسیاری از موارد استفاده عناصر طنز گونه برای رسیدن به موضوع اصلی، بسیار موثر است و به میزان فراوانی حس هیجان و کنجکاوی بیننده را بر می انگیزد. از این رو است که استفاده از طنز و فرایندهای غیر معمول، باعث به وجود آمدن ادراک حسی مشابه و در نتیجه درک پیام موجود در اثر گرافیکی می شود و این پیام حسی در ذهن مخاطب شکل می گیرد و ماندگار می گردد. در بیان طنز تصویری که به صورت تعاملی خلق می شود، مخاطب در جهت دریافت پیام ، با آن وارد مشارکت شده و لذت جستجو و در آخر کشف را تجربه می کند و پیام فرستنده اثرگذارتر می شود. دو اصل آشنایی و نمایش، مسئول دو حس نیرومند تشخیص دادن و شگفتی هستند که بیننده ای که اندیشه طنز را دریافت می کند، این دو حس را تجربه می کند. بنابراین دیدگاه مشترک بین عامل یک اثر طنز و مخاطب هدف ، به طور بالقوه، متغییر مداخله کنندۀ مهمی در اثربخشی طنز می باشد. در این روند طراحان، علاوه بر استفاده از دانش خود در طراحی، باید با نمادهای تصویری و زبان تصویرگری فرهنگ های مختلف و باورهای اعتقادی و عرفی مخاطبان آشنا گردند تا عرصه وسیع تری را برای خلق اثر و برانگیختن مخاطب در اختیار داشته باشند. نداشتن منطق فکری و ایده ی مناسب، ممکن است باعث ایجاد استنباط منفی از طرف مخاطب شود و او را دلزده کند. از این رو ، توجه به مباحثی چون ادراک حسی و ماندگاری اثر بر ذهن مخاطب، اهمیت می یابد.