بررسی تحلیل ریسک در پایداری سدهای خاکی با در نظر گرفتن عدم قطعیت پارامترهای ژئوتکنیکی

پایداری شیروانی سدهای خاکی یکی از موضوعات ژئوتکنیکی می باشد که بوسیله عدم قطعیت تحت الشعاع قرار می گیرد. جهت انجام محاسبات پایداری سدهای خاکی لازم است پارامترهای ژئوتکنیکی قسمتهای مختلف بدنه وپی سد در دسترس باشد. از طرفی مقادیر پارامترهای ژئوتکنیکی بدست آمده از آزمایشات انجام شده بر روی هر یک از نمونه های منابع قرضه و پی با هم فرق می کنند. برای در نظر گرفتن عدم قطعیت ناشی از پارامترهای ژئوتکنیکی لازم است که بر روی سد در نظر گرفته شده، تحلیل احتمال گرایانه صورت گیرد. با انجام این تحلیل تابع چگالی احتمال و انحراف معیار ضریب اطمینان، سطح قابلیت اعتماد و سطح ریسک(احتمال گسیختگی) ناشی از احتمال تخریب سد مشخص می شود. با در نظر گرفتن سطح ریسک پایین تر، شیب شیروانی های سد های خاکی ملایمتر و حجم عملیات اجرایی بیشتر و هزینه های اجرایی سد بیشتر است. از طرفی دیگر با کاهش ریسک، هزینه خسارات احتمالی در ناپایدار بودن سد کاهش می یابد. مجموع هزینه های در نظر گرفته شده جهت انتخاب ریسک بهینه شامل هزینه عملیات اجرایی سد و هزینه خسارات احتمالی ناشی از ناپایداری سد خواهد بود. هدف پژوهش حاضر انتخاب سطح ریسکی می باشد که با انتخاب آن ریسک مجموع هزینه های ساخت و خسارات احتمالی حداقل شود. این روش پژوهش بر اساس شبیه سازی مونت کارلو در نرم افزار کامپیوتری slope/w تکمیل شده است. خروجی تحلیل بوسیله احتمال گسیختگی بیان شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهدکه احتمال گسیختگی بخاطر اینکه یک محدوده و بازه ای از مقادیر پارامترها را بجای یک مقدار تنها تهیه می کند یک کمیت خوب برای ارزیابی پایداری شیروانی سدهای خاکی در مقایسه با ضریب اطمینان است.