اثر روش ها و نسبتهای کاشت بر کمیت و کیفیت عملکرد در کشت مخلوط جو و ماشک برگ پهن(vicia narbonensis l)در شرایط آب و هوایی اهواز

مجموع عملکرد گیاهان زراعی در کشت مخلوط به دلیل استفاده بهینه از منابع رشد، معمولاً بیشتر از عملکرد هر یک از گیاهان در روش تک کشتی می باشد. بر این اساس به منظور بررسی اثر روش و نسبتهای کاشت بر عملکرد کمی و کیفی علوفه در کشت مخلوط جو و ماشک برگ پهن، آزمایشی در سال زراعی 1387- 1386 در مزرعه تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. این تحقیق به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در3 تکرار انجام شد. روش کاشت در 3 سطح(ردیفی، درهم و مخلوط روی ردیف) به عنوان فاکتور اصلی و نسبت کاشت در 4 سطح(تک کشتی جو و ماشک، مخلوط 2 به 1 جو با ماشک و مخلوط 1 به 2 جو با ماشک) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. کشت مخلوط به روش جایگزینی انجام شد. صفات عملکرد علوفه تر و خشک جو، عملکرد علوفه تر و خشک ماشک، مجموع عملکرد علوفه تر و خشک، ارتفاع بوته ماشک و جو، تعداد پنجه و تعداد پنجه بارور در جو، تعداد ساقه ماشک، درصد پروتئین و درصد فیبر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از نظر عملکرد علوفه خشک، روش کاشت و نسبت کاشت و اثر متقابل آنها در سطح پنج درصد اختلاف معنی داری با هم داشتند. نسبت 1 به 2 جو با ماشک در کشت مخلوط روی ردیف با تولید 35/18 تن در هکتار دارای بیشترین عملکرد علوفه خشک بود که نسبت به سایر تیمارها برتری داشت. همچنین محاسبه نسبت برابری زمین از نظر عملکرد علوفه خشک نشان داد که نسبت 1 به 2 جو با ماشک در کشت مخلوط روی ردیف دارای بیشترین نسبت برابری زمین (63/1 ler=) بود، لذا نسبت 1 به 2 جو با ماشک در کشت مخلوط روی ردیف از نظر تولید علوفه و بهره برداری از منابع برتری خود را نسبت به سایر تیمار ها نشان داد. به علاوه نتایج نشان داد که بین روشهای کاشت از نظر درصد فیبر خام اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی درصد پروتئین خام در روش کشت درهم نسبت به روش های دیگر بیشتر بود. همچنین در نسبتهای مختلف کاشت با کاهش نسبت جو درصد فیبر خام کاهش و درصد پروتئین خام افزایش یافت.