استفاده از کنجاله پنبه دانه در جیره طیور با در نظر گرفتن میزان گوسیپول آن

آزمایشات زیر به منظور مطالعه ارزش غذائی انواع کنجاله های پنبه دانه ای که در ایران تحت شرائط مختلف تولید میگردند و همچنین تعیین ماگزیمم مقدار کنجاله ای که در جیره جوجه های گوشتی و مرغان تخم گذار بدون ایجاد اثرات سو میتواند بکار رود انجام پذیرفت . برای رسیدن به اهداف فوق میزان گوسیپول آزاد و کل (free and total gossu) لیزین قابل استفاده، کیفیت پروتئینی و انرژی متابولیسمی نمونه ها اندازه گیری شد. علاوه بر این رشد و راندمان غذائی جوجه های گوشتی و میزان تخمگذاری، وزن تخم مرغ و راندمان غذائی مرغان تخمگذار و تغییرات رنگ زرده و سفیده تخم مرغ در مدت ذخیره مورد مطالعه قرار گرفت . گرچه میزان کل گوسیپول (total gossypol) انواع مختلف کنجاله های پنبه دانه تقریبا" یکسان بود ولی گوسیپول آزاد (free gossypol) نمونه های تهیه شده به روش screw press کمتر از نمونه های تهیه شده با روش pre-press solvent extr بود. لیزین قابل استفاده نمونه های تهیه شده با روش screw press کمتر از نمونه های تهیه شده با روش pre-press solvent extract مشخص گردید، در حالیکه میزان لیزین قابل استفاده در سوژا برتر از نمونه های پنبه دانه نشان داده شد. کیفیت پروتئینی نمونه های تولید شده با روش screw press پائین تر از نمونه های تولید شده با روش pre-press solvent extract تعیین گردید. کیفیت پروتئینی کنجاله سوژا بالاتر از کنجاله پنبه دانه مشخص شد. افزودن لیزین به بعضی از نمونه های پنبه دانه سبب بالا رفتن کیفیت پروتئینی آنها گردید. انرژی متابولیسمی انواع کنجاله های پنبه دانه با هم اختلاف معنی داری نداشتند، اما انرژی متابولیسمی کنجاله سوژا بالاتر از کنجاله های پنبه دانه بود. افزودن لیزین به بعضی از کنجاله های پنبه دانه سبب بالا رفتن انرژی متابولیسمی آنها گردید. آزمایشات جوجه های گوشتی نشان داد که آنها میتوانند تا 590 قسمت در میلیون گوسیپول آزاد را بدون اثر قابل ملاحظه ای روی رشد، مصرف خوراک و راندمان غذائی تحمل کنند. منابع آهن (سولفات و کلرور آهن) تا اندازه ای سبب کاهش اثرات سو میزان زیاد گوسیپول گردیدند. آزمایش مربوط به مرغان تخمگذاری نشان داد که آنها میتوانند تا 440 قسمت در میلیون گوسیپول آزاد را بدون اثرات سو قابل ملاحظه ای در تولید تخم مرغ، مصرف خوراک و راندمان غذائی تحمل کنند. افزودن منابع آهن (سولفات وکلرور آهن) به جیره هائیکه شامل مقادیر زیاد گوسیپول آزاد بود تا اندازه ای اثرات سو حاصل از گوسیپول را کاهش داد. موقعیکه میزان گوسیپول آزاد جیره 140 قسمت در میلیون بود، تخم مرغهای تولید شده هیچگونه تغییر رنگی را نشان ندادند، منتها همین میزان کم گوسیپول سبب تغییر رنگ زرده و سفیده تخم مرغ در صورتیکه برای یک ماه یا بیشتر ذخیره شده بودند گردید. افزودن سولفات آهن (120 و 240 قسمت در میلیون) و کلرور آهن (210 قسمت در میلیون) در بالا بردن میزان تحمل گوسیپول از نظر تغییر رنگ تخم مرغ بوسیله مرغان تخم گذار از 140 به 280 قسمت در میلیون موثر بود. همچنین منابع آهن بکار رفته سبب کاهش درصد تخم مرغهای تغییر رنگ داده در دوران ذخیره گردید.