مقایسه ساختمان دستوری زبانهای فارسی و انگلیسی برمبنای نظریه مقوله و میزان، ارائه شده بوسیله م.ا.ک .هلیدی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ساختمان دستوری زبان فارسی و انگلیسی براساس نظریه مقوله و میزان است . در این بررسی ضمن آشنایی با کارکرد دوزبان انگلیسی و فارسی به موارد تشابه و تضاد آنها از نظر تدریس زبان اشاره می شود. در زبانشناسی جدید برای توصیف زبان از یکی از سه روش استفاده از متن، روش تمثیلی، و روش تولیدی (ایجادی) استفاده می کنند. برطبق نظریه هلیدی هر یک از سه روش مذکور واجد اهمیت مخصوص بخود بوده و روش سوم نسبت به دو روش دیگر جنبه متمم را دارد. چون خود هلیدی از شاگردان مکتب فرث بود برای نوع اول توصیف اهمیت شایانی قائل است . از نظر آنها تئوری نمی تواند بدون توجه به معنی وجود داشته باشد. هدف از تجزیه و تحلیل زبان بیان معنی است زیرا بوسیله معنی به کاربرد زبان در زندگی پی می بریم . معهذا توصیف و تجزیه و تحلیل زبان با تئوری یکی نیست ، بلکه با تئوری زبانشناسی عمومی از این لحاظ که نشان می دهد زبان چگونه کار می کند ارتباط پیدا می نماید. هدف زبانشناسی توصیفی نیز همین است که چگونگی ارتباطات موجود در داخل شبکه گونه ای از زبان را از یکطرف و ارتباط این شبکه را با محیط خارج از طرف دیگر روشن سازد.مکتب هلیدی تحت عنوان تئوری مقوله و میزان اتفاقات مربوط به زبان را به سه قسمت تقسیم می کند که عبارتند از: جوهر، صوت و محیط. صورت ، عامل پیونددهنده و شبکه ارتباطی بین امواج انرژی صوتی، بافت و بالاخره دنیای خارج است . هسته مرکزی توجه در این پژوهش نیز تجزیه و تحلیل این الگوها و روابط موجود در دوزبان فارسی و انگلیسی و پیداکردن موارد انطباق و اختلاف آنهاست .