بررسی اثرات تنشهای شوری و خشکی بر روی صفات مورفولوژیک و ترکیبات شیمیایی و بیوشیمیایی ارقام روز کوتاه پیاز خوراکی

در این تحقیق اثرات تنشهای خشکی و شوری بر ارقام روز کوتاه پیاز خوراکی در دو مرحله جوانه زنی در پتری دیش و مرحله رشد نهال ها در گلدان و همچنین اثر خیساندن بذر در مواد اسمززا بر روی افزایش مقاومت به این تنشها بر روی یک رقم پیاز در مرحله جوانه زنی مطالعه گردید. در مرحله جوانه زنی از تیمارهای 0 ، 85 و 170 میلی مول کلرور سدیم برای اعمال تنش شوری و 25 و 33/3 میلی مول پلی اتیلن گلیکول 6000 (peg) برای اعمال تنش خشکی استفاده گردید. صفات اندازه گیری شده در این مرحله که بر روی 9 رقم انجام گرفت عبارت بودند از درصدجوانه زنی، سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و طول اندام هوایی و ریشه . در مرحله رشد نهال ها در گلدان، از تیمارهای 0 ، 45 میلی مول کلرورسدیم و 45 میلی مول کلرور سدیم به اضافه 5 میلی مول کلرور کلسیم برای اعمال تنش شوری و جلوگیری از آبیاری برای اعمال تنش خشکی استفاده شد. صفات اندازه گیری شده در این مرحله که بر روی 4 رقم از 9 رقم، انجام گرفت عبارت بودند از وزن تر، وزن خشک ، پرولین ، پروتئین ، قند، سدیم ، پتاسیم و کلسیم در ریشه و اندام هوایی . در مرحله خیساندن بذرها، از ga3 و peg و ترکیب آنها استفاده گردید. در مرحله جوانه زنی کلیه صفات اندازه گیری شده تحت تاثیر تنشها قرار گرفته و رقم dessex بالاترین و رقم dehydrator پائین ترین درصد جوانه زنی را نشان دادند. تاثیر شوری بر بیشتر صفات شدیدتر از تاثیرخشکی بود. در آزمایش گلدانی کلرورسدیم باعث کاهش رشد اندامها گردید و اضافه کردن کلرورکلسیم تا حد زیادی اثر منفی کلرورسدیم را در بعضی از ارقام خنثی نمود. رقم تگزاس نسبت به ارقام دیگر مقاومت بیشتری به تنشها نشان داد. از میان ترکیبات بیوشیمیایی اندازه گیری شده، پروتئین کل در اندام هوایی همبستگی بسیار نزدیکی با وزن خشک اندام هوایی نشان داد. نتایج آزمایش خیساندن بذرها در مواد شیمیایی نشان داد که کلیه مواد شیمیایی استفاده شده باعث افزایش درصد و سرعت جوانه زنی گردیدند که این آثار مثبت با انبار کردن بذرها به مدت دو هفته نیز ادامه داشت . تیمار peg+ga3 بهترین تیمار از نظر افزایش درصد جوانه زنی و تیمار peg بهترین تیمار از نظر افزایش سرعت جوانه زنی بود.