تاثیر انقلاب اسلامی در تبیین نقش زن در ادبیات داستانی بانوان و مقایسه آن با دوران انقلاب اسلامی

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، سبب گسترش حضور زنان در همه عرصه های اجتماعی شده است. یکی از جلوه های این حضور را می توان در افزایش چشمگیر تعداد داستان نویسان زن مشاهده کرد. بسیاری از بانوان داستان نویس دارای تحصیلات عالیه هستند و این امر در به کارگیری زبان و تکنیک درست داستان نویسی از سوی آنها تاثیر گذاشته است. قهرمانها و شخصیت های اصلی داستانهای بانوان نیز بیشتر از میان زنان انتخاب شده اند. محتوای آثار بانوان داستان نویس را بیشتر مسائل خانوادگی و اجتماعی تشکیل می دهد. به ندرت در داستانها به مسائل رمانتیکی و عاشقانه صرف پرداخته شده است (البته به جز آثار پاورقی نویسان). یاس فلسفی، دلزدگی و مردم گریزی که در آثار نویسندگان زن قبل از انقلاب مانند گلی ترقی و شهرنوش پارسی پور بود نمود بارزی داشت، در آثار داستانی، بانوان پس از انقلاب، به ندرت به چشم می خورد. مانند رمان میترا و داستان پرلاشر. اندیشه های فمینستی و مرد ستیزی در آثار بعضی از زنان ماننده فرخنده آقایی، رویا پیرزاد و شهرنوش پارسی پور مشاهده می شود. در بسیاری از داستانهای زنان مسائل مربوط به انقلاب چون تظاهرات خیابانی و شکنجه های ساواک (مانند بعضی داستنهای مجموعه مولود ششم)، مسائل مربوط به جنگ تحمیلی و پیامدهای آن همچون بمباران شهرها، زندگی جنگ زده ها، شهادت جوانان (مانند زمان دل فولاد، مجموعه داستان مستانه) و به ندرت فعالیتهای گروههای ضد انقلاب (مانند رمان بوی خاک) انعکاس یافته است. مسائل خانوادگی از جمله ازدواج، طلاق و علل آن، بیشترین رویکرد محتوایی داستانهای بانوان است. انقلاب اسلامی سبب گسترش ابعاد نگرش بانوان دانستان نویس نسبت به مسائل خود شده است.