بررسی اثرات طراحی سیستمی مطلب درسی بر تسهیل یادگیری و کاهش فراموشی با استفاده از الگوی پیش سازمان دهنده

با توجه به ضرورت استفاده از روشهای جدید تدریس و یادگیری نظام آموزشی و پاسخگو نبودن وناکارآمدی روشهای سنتی در ارضای نیازهای دانش آموزان و جامعه در این تحقیق سعی شده با استفاده از طراحی سیستمی مطلب درسی و روش تدریس پیش سازمان دهنده تاثیر آنها را بر یادگیری و کاهش فراموشی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر لار در سال تحصیلی 79 -78 بررسی و با روش تدریس سنتی مقایسه گردد. بدین منظور و با توجه به روش تحقیق شبه تجربی و لزوم تشکیل گروه های گواه و آزمایش، گروههای مذکور براساس ملاکهای معینی همچون کلاسی، سابقه آموزشی معلمان، موقعیت جغرافیایی - شهری و تعداد دانش آموزان تعداد هشت کلاس از هشت آموزشگاه که از هر دو منطقه شهری شهر قدیم و جدید لار، دختر و پسر بوده بعنوان نمونه انتخاب و چهار کلاس در گروهگواه و چهار کلاس در گروه آزمایش قرار داده شدند. دانش آموزان گروه آزمایش به شیوه تدریس آزمایشی آزمایش و گروه گواه به همان شیوه تدریس سنتی توسط معلمان مربوطه مطلب درسی (تقسیم کسر متعارفی) تدریس شد. به منظور بررسی عملکرد دانش آموزان دو آزمون یکی به منظور بررسی میزان یادگیری بلافاصله پس از تدریس و دیگری به منظور بررسی کاهش فراموشی دو هفته پس از تدریس از دانش آموزان هر دو گروه گرفته شد. نتایج آزمونها بوسیله پنج (5) آزمون ‏‎t‎‏ مستقل و وابسته به منظور و مقایسه عملکرد گروهها مورد تفسیر و نتایج زیر حاصل شد. گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در آزمون تسهیل یادگیری از میانگین بالاتری برخوردار بودند و فرضیه تحقیق در سطح 95% تایید گردید.گروه آزمایش در آزمون یادگیری و فراموشی، در آزمون اول نسبت به آزمون دوم دارای میانگین بهتری بود و گروه گواه در دو آزمون یادگیری و فراموشی در آزمون دوم نسبت به آزمون اول دارای میانگین بهتری بود و در مقایسه تفاوت نمرات آزمون اول و دوم گروه آزمایش و تفاوت نمرات آزمون اول و دوم گروه گواه گروه گواه تفاوت نمره میانگین کمتری داشتند. خلاصه اینکه: روش تدریس پیش سازمان دهنده و طراحی سیستم در تسهیل یادگیری شاگردان نسبت به کاهش فراموشی دارای اثرات بیشتری بود و گروه گواه با روش آموزش سنتی در کاهش فراموشی دارای میانگین بالاتری بود.