اندازه گیری تجربی سختی مفاصل سازه خودرو و مقایسه نتایج آن با پاسخهای تحلیل عددی

مطالعات انجام شده بر روی اتصالات سازه خودرو نشان دهنده این مطلب است که این مفاصل رفتار غیرصلب از خود نشاه می دهند. به عبارت دیگر وقتی بدنه تحت بارگذاری یا اعمال جابجایی اجباری قرار می گیرد، قسمتی از پاسخ سیستم به محرک خارجی (بارگذاری یا اعمال جابجایی) مربوط به انعطاف پذیری اتصالات بین اجزا سازه ای بدنه و میزان این انعطاف پذیری است. به طوریکه چشم پوشی از اثر انعطاف پذیری اتصالات و برخورد با آنها به عنوان اتصالات صلب، خطای بزرگی ایجاد کرده و در نتیجه تحلیل استحکام دبنه نتایج نادرستی به همراه خواهد داشت. اگر به سهم جابجایی ها مروبط به این منطقه نسبت به جابجایی کل نقطه اثر نیرو توجه شود در می یابیم که درصد قابل توجهی از این جابجایی ها مربوط به این منطقه است که حتی در یک تحلیل اجمالی بدنه، در نظر گرفتن آن الزامی به نظر می رسد. در صورتیکه بخواهیم ارزیابی دقیقی ازرفتار بدنه تحت بارگذاریهای مختلف و یا وضعیت توزیع تنش در کل سازه داشته باشیم این امر اهمیت بیشتری می یابد.پایان نامه حاضر به بررسی رفتار الاستیک یک اتصال ‏‎t‎‏ شکل می پردازد و یک روش برای ارزیابی مقدار سختی در این نوع اتصال ارائه می دهد. در این روش قسمتی از جابجایی کل نقطه اثر نیرو که مربوط به منطقه اتصال می باشد اندازه گیری شده و سپس سختی منطقه اتصال بر اساس مقدار گشتاوری که باعث چرخش منطقه اتصال به اندازه یک رادیان می شود محاسبه می گردد. در ادامه مقدار سختی یک اتصال ‏‎t‎‏ شکل از بدنه یک خودروی نمونه طراحی شده در داخل کشور، در دو جهت (بر اساس اهمیت بارهای وارده به این اتصال) محاسبه می شود. بررسی نتایج به دست آمده و توجه به قسمتی از جابجایی نقطه اثر بارگذاری که منحصرا مربوط به اتصال می شود، حاکی از اهمیت در نظر گرفتن سختی اتصال است.در پایان نیز یک مدل اجزا محدود از نمونه آزمایش در یک نرم افزار قوی اجزا محدود ساخته شده است که این مدل نیز تحت بارگذاری های مشابه آزمایشها قرار می گیرد. مقایسه نتایج تست آزمایشگاهی و تحلیل عددی نشان دهنده انطباق بسیار خوبی می باشد.