هنجاریابی پرسشنامه الگوهای ارتباطی زناشویی در شهر تهران در سال 79-78

پژوهش حاضر به بررسی پایانی و روایی پرسشنامه الگوهای ارتباطی (کریستینسن و سالاوی، 1984) در بین زوج هایی پرداخته که حداقل یک ساله از مدت ازدواج آنها گذشته است. تعداد آزمودنیها 400 نفر شامل 200 نفر زن و 200 نفر مرد است که از جامعه در دسترس انتخاب شده اند. در این پژوهش، روش تحقیق توصیفی و از همبستگی نیز استفاده شده است از این رو به منظور بالا بردن تعمیم پذیری، تعداد نمونه افزایش داده شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه الگوهای ارتباطی ‏‎(1984,cpq)‎‏ می باشد که پرسشنامه نسبتا جدیدی است که هدفش ارزیابی رفتار زوج ها در یک سطح دوجانبه می باشد و ارتباط همسران را در 3 مقیاس ‏‎(a)‎‏ ارتباط سازنده متقابل ‏‎(b)‎‏ ارتباط اجتنابی متقابل ‏‎(c)‎‏ ارتباط توقع/کناره گیری مورد ارزشیابی قرار می دهد. پایایی و روایی این پرسشنامه بر روی آزمودنیهای آمریکایی، آلمانی و سوئیسی تایید شده است. در پژوهش حاضر نیز پایایی و روایی رضایتبخشی بدست آمده است. همچنین در این پژوهش میان ارتباط اجتنابی متقابل و ارتباط کناره گیری/توقع با ارتباط سازنده متقابل و پرسشنامه رضایت زناشویی ‏‎enrich‎‏ همبستگی منفی معنی داری بدست آمد. در بررسی تفاوت میانگین های نمرات زنان و مردان در پاسخ به پرسشنامه الگوهای ارتباطی ‏‎(cpq)‎‏ و رضایت زناشویی ‏‎enrich‎‏ هیچ تفاوت معنی داری بدست نیامد.