پیش بینی حلالیت گازها در مایعات هیدروکربن سنگین و اثر کاهنده آن بر گرانروی این هیدروکربنهای سنگین

حلالیت گازهای مختلف در حلالهای مختلف با استفاده از مدلهای ریاضی موجود محاسبه شده و نتایج با داده های آزمایشگاهی مقایسه گردیده اند. همچنین مقادیر ثابت هنری گازهای مختلف در آروماتیکها و الفینها محاسبه شده اند. این محاسبات برای تعداد زیادی از سیستمهای دوجزئی که در تزریق گازها به چاههای نفت ممکن است پیش بیاید انجام گرفته است. با تهیه برنامه های کامپیوتری امکان محاسبه ثابت هنری و حلالیت برای گازهای مختلف در حلالها فراهم آمده است. این برنامه های کامپیوتری با استفاده از معادله حالت در شرایط گسترده دما و فشار برای سیستمهای دوجزئی، بدون نیاز به انجام آزمایشهای عملی، مقادیر ثابت هنری را به منظور طراحی و بهینه سازی پروسه های مربوط به دست می دهند و این امر سبب کاهش کارهای پرهزینه آزمایشگاهی می شود. انجام محاسبات برای تعداد قابل ملاحظه از سیستم های دو جزئی نشان می دهد که محاسبات با این روش محدود است به موقعیکه میزان حلالیت گازها در مایعات خیلی زیاد نباشد که البته این غیر منتظره نیست. در محاسبات از دو روش استفاده شده و مقایسه ای بین دو روش مزبور صورت گرفته است. روش اول، روش تست استاندارد ‏‎astm d-3827‎‏ و روش دوم، روش کرچفسکی- کازارنفسکی می باشد. در حل معادله کرچفسکی - کازانفسکی برای ثابت هنری، نیاز به فوگاسیته فاز گاز می باشد که این توسط معادله حالت پینگ - رابینسون پیش بینی شده است. همچنین ویسکوزیته مواد نفتی مختلف در دماها و فشارهای گوناگون در حالتیکه فاقد گاز حل شده باشند و نیز در حالتیکه حاوی گاز حل شده باشند محاسبه شده است. برای این منظور نیز برنامه های کامپیوتری تهیه شده است که تنها به یک اندازه گیری ویسکوزیته در یک دمای مرجع احتیاج دارند. مشاهده نتایج درباره اثر کاهنده گازها در ویسکوزیته مواد نفتی نشان داده است که در درجه حرارتهای مختلف، گازهای متان، دی اکسید کربن، نیتروژن، اتیلن و مونواکسید کربن بهترین گاز از نظر کاهش ویسکوزیته مواد نفتی هستند و به همین دلیل است که این گازها به تنهایی و یا به صورت مخلوط، همراه با آب گرم یا بخار برای بازیابی ثانویه به چاههای نفت تزریق می شوند.