تنوع نوتیپیک در تیتر آنتی بادی ناشی از واکسن بیماری برونشیت عفونی و ارتباط آن با عملکرد در مرغهای بومی و تجارتی

این مطالعه به منظور ارزیابی پاسخ آنتی بادی به واکسن بیماری برونشیت عفونی در دو گروه ژنتیکی از مرغها به صورت یک آزمایش فاکتوریل در غالب طرح کاملا تصادفی طراحی شد.تعداد 250 جوجه بومی و 250 جوجه تجارتی در سن هفت روزگی و بیست روزگی با واکسن برونشیت عفونی واکسینه شدند. و تیتر آنتی بادی این دو گروه در سن 2، 16 ، 29 ، 38، 52، روزگی با استفاده از تست ممانعت از هماگلوتیناسیون ، اندازه گیری شد. برای مقایسه دو گروه از نظر عملکرد نیز تمامی جوجه ها در سن سه ، پنج ، هفت و هشت هفتگی وزن شدند. اختلاف بین دو گروه ژنتیکی از نظر تولید آنتی بادی در طول دوره آزمایش معنی دار بود به این صورت که مرغهای بومی در سن 16 ، 29 ، 38 روزگی تیتر آنتی بادی بالاتری را در سطح آماری یک درصد و در سن 2 و 52 روزگی نیز تیتر آنتی بادی بالاتری را در سطح آماری پنج درصد نشان دادند. اثر جنس بر تولید آنتی بادی و همچنین ضرایب همبستگی بین تولید آنتی بادی و عملکرد معنی دار نبود . تفاوتهای شدیدی بین دو گروه ژنتیکی از نظر عملکرد مشاهده گردید. به این صورت که مرغهای تجارتی در تمام سنین برتری کاملا معنی داری را از نظر وزن بدن و همچنین از نظر وزن لاشه و ضریب تبدیل غذایی نشان دادند. با توجه به بالاتر بودن تولید آنتی بادی در مرغهای بومی میتوان نتیجه گرفت که این مرغها نسبت به برونشیت عفونی مقاومتر از مرغهای تجارتی هستند و با توجه به ضعف مرغهای بومی از نظر عملکرد می توان پیشنهاد داد که متخصصین ژنتیک و اصلاح نژاد دام باید ضمن حفظ مقاومت مرغهای بومی به بیماریها آنها را در جهت ارتقا تولید در آینده اصلاح کنند یا اینکه با انتقال ژنهای مقاومت به بیماری از مرغهای بومی به مرغهای تجارتی . مقاومت ژنتیکی مرغهای تجارتی به بیماری برونشیت عفونی و احتمالا سایر بیماریها را افزایش دهند.